Zijn achtergrond daar kon het niet aan liggen
want hij kwam uit een welgesteld gezin,
zijn pa was boer, zijn moeder dus boerin.
Hij groeide op met varkens en met biggen.
De Landbouw Hogeschool in Wageningen
doorliep hij met het allergrootst gemak,
de Roofbouw was zijn favoriete vak
maar ja, daar staan ze hier niet om te springen.
Vandaar dat hij in droefenis en wrok
als dakloos man naar Amsterdam vertrok,
waar hij in natte winterkoude nachten
een brug als slaapplek vond aan één der grachten.
Maar ’t Kerstdiner geniet hij uitermate,
hem opgediend door Mien, een Heilsoldate.
Een sprankje warmte
- Gegevens
Uit het archief
Smartlappelijke afscheidsbrief
Mi lanct na di, en naar je ledematen,
sinds jij, Marie, mijn sponde hebt verlaten
en hokt met Hans. Een groter stuk verdriet
bestaat er, schat, van hier tot Peking niet.
Ik denk de lietzjemo maar door te zagen
nu jij waarschijnlijk nooit meer op komt dagen.
De tafel ook maar; onze tweezitsbank
en, netjes middendoor, de boekenplank.
Nu jij de mooie benen hebt genomen
hoeft nauwelijks de badkraan meer te stromen:
ik was van dag tot dag me schoon van vuil
met alle tranen die ik om je huil