Er is onlangs een nieuwe trend verrezen:
Men rijmelt bij de wilde beesten af,
ruim een miljoen zit elke avond maf
een lullig versje bij elkaar te pezen.

Kom mensen, laat ons nu eens eerlijk wezen,
dit is geen hobby meer, het is een straf
(er zit maar weinig koren bij het kaf)
voor hen die al die rotzooi moeten lezen.

En bovendien, zo valt alom te vrezen,
staat elke dichter van zichzelve paf
en denkt dat als hij rusten zal in ’t graf
zijn werk nog generaties wordt geprezen.

Dat hoeft geen ene rijmer dus te hopen:
Hij kan zijn bundels nu al niet verkopen

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De zijderups



Wanneer ik fris en glad geschoren voor de spiegel sta
om me te kleden voor een mooie avond Opera
of een diner voor twee in restaurant ~Chictroelala~
dan wel met nabestaanden van een vriend naar ‘t kerkhof ga
en dan het brede lange taps gevormde linkerdeel
van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel
voor doorsteek twee keer om het korte rechter eindje sla
besluipt me deze niets ter zake doende vraag al dra,

van hoeveel moerbeiblad verslond het nijver rupsenbeest
totdat zijn lijfje voor het poppen mollig was bevleesd
en er voldoende energie in ’t kwieke diertje zat,
voor ‘t spinnen van de zijden draad die Gucci nodig had
-van op zijn minst zo’n zestig kilometer naar ik schat-
ter fabricage van mijn luxe feest-en-treurcravat?