Er is onlangs een nieuwe trend verrezen:
Men rijmelt bij de wilde beesten af,
ruim een miljoen zit elke avond maf
een lullig versje bij elkaar te pezen.
Kom mensen, laat ons nu eens eerlijk wezen,
dit is geen hobby meer, het is een straf
(er zit maar weinig koren bij het kaf)
voor hen die al die rotzooi moeten lezen.
En bovendien, zo valt alom te vrezen,
staat elke dichter van zichzelve paf
en denkt dat als hij rusten zal in ’t graf
zijn werk nog generaties wordt geprezen.
Dat hoeft geen ene rijmer dus te hopen:
Hij kan zijn bundels nu al niet verkopen
Een plaag
- Gegevens
Uit het archief
Misverstand
zo fraai als zij daar zat met brede lach
haar blonde krullen glansden puur natuur
ontstak direct in mij een brandend vuur
en dat in tramlijn vier op donderdag
jij komen werk om acht of negen uur ?
een vraag waarvan ik even niets begreep
ze werkt bij C&A, bedacht ik leep
maar nee, haar spraak was daarvoor iets te puur
misschien een bar dan, overwoog ik toen
geen sjieke toestand, meer een toffe zaak
ik hoopte stiekem op een warme zoen
ik zei oké, waar kan ik op bezoek ?
het antwoord kwam direct en was goed raak
Doubletstraat, derde raam voorbij de hoek
(Misschien maken we wel een themaweek van dat blondje)