Meneer Shakespeare, lieve William,
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Zal ik u meten aan een dodenmasker?
Niet mijn idee, maar van de wetenschap.
Ze kleien graag met rottend alabaster,
Die lui zijn dol op een genadeklap.
Het is dan ook beslist geen fraai gezicht,
U bent toch hoop ik niet op wie u lijkt.
Ik zie u liever als in dat gedicht
Waarin u ijdel in de spiegel kijkt.
Sonnetje achttien. Dat bent u, niet waar?
U had gelijk, het wordt nog steeds gelezen.
Men roept maar wat, dat u met allegaar -
Behalve Anne dan - heeft liggen kezen.
Uw beeltenis is nu voorgoed verkloot,
Ik zag u liever in de Playgirl, bloot.
Uit het archief
All the president’s men
Pixabay
We lopen door de poort, langs de banieren
en zien hun koppen, uit de rots bevrijd.
Ze turen peinzend in de eeuwigheid
en rond hun hoofden zweven vale gieren.
Zeshonderdduizend motorrijders vieren
een Harley-reünie rond deze tijd
en lopen met of zonder motormeid
hier op Mount Rushmore stoer te passagieren.
Verlate hippies met nog wilde haren,
die kreten als WORK SUCKS op T-shirts dragen,
terwijl ze naar hun presidenten staren.
De dag erna zien we ze terug als heren
op weg naar huis, bike in een aanhangwagen,
tattoos verborgen onder nette kleren.
Deze dag herdenken we Patty Scholten 25 januari 1946 - 15 maart 2019
Uit: Bizonvoeten – reisgedichten – Uitg. Atlas 2004