Men vacanteert welvarend deze tijden
en frequenteert de laterale as,
maar jubelt met 'n vertikaal verblijden,
retour op nostra domus veritas.
Oost west, thuis best
Uit het archief
Liefdesverdriet
Als ik haar zie, voel ik een diep verlangen
ik neem haar op mijn schoot en streel haar flank
en platte buik, haar lange hals zo slank,
ik word door inspiratiestorm bevangen
Maar ach, in plaats van zinderende zangen
komt uit haar binnenste een kille klank
ze reageert met een getergd gejank
de schaamte stijgt me dan ook naar de wangen
Dan leg ik haar mistroostig in haar kist
ik heb gefaald! Ik wek haar niet tot leven
mijn onmacht valt me onvoorstelbaar zwaar
Het stemt me droef, hoewel ik al wel wist
dat wat ik met haar wil, ze niet kan geven
ze is en blijft tenslotte een gitaar