Ik liep laatst in een treurig oud museum
Waar zoveel diep bedroefde beelden staan
Ik zag zo'n beeld met weer een natte traan
En dacht, het is een huilend mausoleum
Ik neem voortaan een schone zakdoek mee
Maar wie wil nog een kopje thee?
Uit het archief
Ach koning
De gouden koets ontbreekt op Prinsjesdag
Hij zakte van ellende door zijn veren
Zo’n zeven jaar duurt nog het restaureren
En op de troon wacht nieuwe tegenslag
Je declameert een stuk dat weer niet bekt
En waar de inhoud al van is gelekt.