Het slome stadje waar ik ben geboren,
kent in de Molenweg zijn sloomste straat.
Zelf was ik ook vrij sloom, en inderdaad:
de Molenweg, daar leek ik thuis te horen.

Maar God had kleine Robbie aangepraat,
dat in de straat een kind was uitverkoren
om ooit tot 's lands elite te behoren.
Die wetenschap genas mijn spleen probaat.

De jaren kwamen en de goden gingen,
Maar God's belofte liet zich niet verdringen.
Toen kwam Hij terug en brak de laatste halm.

Het nieuwe kabinet was aangetreden.
Daar stond hij, één der prominentste leden:
die jongen van de buren, Gerrit Zalm.


Nummer drie in de Autobiografische sonnettenwedstrijd
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Ster van Bethlehem





Weer het verhaal gehoord. Geboorte stal
en ster, dat destijds zeldzaam felle baken.

De Waardse sterrenwacht bezocht.
Beluisterd hoe de koepel met geknars
de hemel openschuift. Eeuwen ver geloerd
naar duizelende melkwegen
verlucht met luisterrijk lichtecht.

De Kleine Beer gezien. Zijn kleinste ster
is al tig malen groter dan wat in de kom
van handen, in het slimste hoofd past.

Naar de ster van kerst gezocht.
Niet gevonden. Was het een komeet,
een nova? Of had God toen twee planeten
naar een plaats van samenstand verwezen
boven de drie wijzen in het oosten?

Wel krijg ik weer loepzuiver in beeld
hoe onaanzienlijk wij zijn. Mij overspoelt
een raadselachtig groot gevoel
van
                      v
                      r
                      e
                      d
                      e –

(Uit: Heerhugowaardse gedichten)