FlickrCommons
Ik ging naar Bommel om de brug te tarten
daartoe spande ik mij over de rivier
mijn hoogtevrees speelde me daarbij parten
maar streng sprak ik mijzelf toe: je blijft hier!
Toen ik daar hing en onder mij de boten
verbaasd opstoomden naar hun brave doel
beving mij onverhoeds een dof gevoel
dat wat ik deed door anderen was besloten.
Ben ik niet origineel? vroeg ik mij af,
had ik niet die locatie moeten kiezen?
Wilde ik soms eigenlijk de historie pleasen?
Het antwoord klonk als uit het dichtersgraf:
‘Wat jij aan ‘t doen bent noem ik kringlooprommel
‘t had overal gekund, maar niet in Bommel.’