Ik ben het feit en ooit werd ik vertrouwd.
Ik stond bekend als ‘vaststaand’ of ‘voldongen’.
Mijn woord was wet, er werd op mij gebouwd.
In elk gewest werd luid mijn lof gezongen.
Dat is geweest, ik stel niet veel meer voor.
De optie heeft mij van mijn plaats verdrongen.
Ik vraag mij af: Hoe moet ik nu toch door
nu zelfs de mening mij voorbij komt streven?
Mijn reputatie gaat geheel teloor.
Ik leid een leeg, een nietig, somber leven,
verfoei ten diepste deze barbarij
en weet mij door onzekerheid omgeven.
Dus smeek ik u: Toe, stel u aan mijn zij,
want zonder mij is waarheid vogelvrij.