De drollenvanger heb ik nog gedragen
Ik heb ze dus, als jongeman, gekend
Het was nu eenmaal mode in die dagen
Nou, mode, ach men was niet veel gewend
Men zag ze wel als mensen gingen jagen
Ze droegen ze wat graag en consequent
U had het alle jagers mogen vragen
Zij waren met die pantalon content
De drollenvanger kwam ik toch weer tegen
Gedragen door wat lui, sportief van geest
Ik telde er algauw een stuk of tien
Hoewel als kledingstuk nogal belegen
Is het geval terug van weggeweest
Ik heb ze op de golfbaan weer gezien
Uit het archief
Rembrandt als de apostel Paulus (1661)
~Rembrandt kenners~ hebben uitgevogeld dat hij het schilderij ~Paulus~
in ca,. 8 uur gemaakt moet hebben.
Hoe het ook zij, het inspireerde mij tot een versje.
De tulband uit de losse hand is in een uurtje klaar
Met links en rechts wat krulletjes van pluizig grijzend haar
Het oor, net even aangezet, in vijf minuten daar
En dan ’t gezicht, het voorhoofd licht, een uur of drie, heus waar!
De neus is nog een hele klus, die moet ook lekker zwaar
Het is een kokkerd van een ding, een uurtje, reken maar
De mondpartij en vage snor; een vlot penseelgebaar
Tot slot de ogen warm en zacht, twee uurtjes, bij elkaar
De brief, het jak, de achtergrond al lijkt het ook heel wat
Het staat er in een uurtje rond, want dat gaat nat-in-nat
Al schilderde Van Rijn apostel Paulus ietwat rap
’t Is hoe je ’t ook bekijkt wel duurzaam en ook razend knap
Wat hij in acht uur kwasten op het linnen wist te strijken
Daar staan miljoenen mensen nu al eeuwen naar te kijken