Nicolaas Beets
Wanneer de Kindren Groot zijn (1858)
"Wanneer de kindren groot zijn, mijn lief, mijn levenslust!"
dan gaan ze op d’r eige en zijn we van ze af
dan zullen we verhuizen, een stulpje aan de kust
Maar lief, wat een gerochel, je hoest klink als geblaf
ik ga de dokter bellen, je maakt me ongerust....
"De kindren wórden grooter — maar op hun moeders graf."
Uit het archief
Voor Bas Jongenelen
Een timmerman had in Terheide
Een timmermanswerkplaats. Hij breidde
Die uit tot fabriek
Voor deuren. Kritiek
Wist hij daarbij niet te vermijden