Mijn kleinzoon belt me op;
‘Opa, zullen we rijmen? ‘
‘Natuurlijk, jongen, ik zal beginnen'
Gegiechel klinkt in mijn oor
want hij weet wat ik ga zeggen
‘Op straat liep een hond’
Zonder nadenken zegt hij
‘in zijn blote kont’
Een vast ritueel, en elke keer schatert hij

Het is een spelletje dat hij graag met me speelde
Maar een dichter is hij nooit geworden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Zwemmen

maarten 2

Mijn vraag luidt waarom Maarten van der Weijden
En met hem al die mensen in het land
Op elke brug en klappend aan de kant
Genieten van zijn zelf gezochte lijden
 
En als hij het dan ook niet haalt dit keer
Dan moet het volgend jaar natuurlijk wéér.
 
(Misschien omdat we teveel waarde hechten
Aan het idee dat je die ziekte moet bevechten?)