Jan was soldaat, voor haar te min
Zij zocht het meer bij hoge pieten
Soms tegen beter weten in
Liet zij soldaten domweg schieten
Uit het archief
Zomergastgedicht 5: Ionica Smeets
Ondanks onbegrip
Ze was mij vreemd, maar welbeschouwd
Meteen al eigen en vertrouwd
Als Zomergast
Ze klonk niet droog of cerebraal
Haar leerstof vormde met haar taal
Een groot contrast
Wiskundig ben ik nooit geweest:
Te talig, teveel alfa-geest…
Het deerde niet
In mijn oog nergens wankelend
Besprak zij fris en sprankelend
Haar vakgebied
Aanstekelijk zoals zij sprak
Haar passie voel ik op dat vlak
Volkomen aan
Daar is geen woord Swahili bij
Al is de halve strekking mij
Zowat ontgaan
(Voor de vorige Zomergastgedichten moet je even de link van Ko aanklikken onder aan de pagina)