We schaatsen door de straten en we klunen langs de dijken,
De oudjes blijven binnen en de honden staan te piepen.
Geen uitlaatservice komt nu langs. Terwijl ik zit te typen
Schuift langzaam onze buschauffeur zijn wagen door de wijken.
We horen nieuwe woorden. Er zit lijndans op de draden:
De kabels krijgen vleugels en staan als een gek te swingen,
De kamerlampen knipperen en Gordon stopt met zingen
En dus wordt af en toe de spanning eventjes ontladen.
Gelukkig vult het nieuwsbedrijf ons hoofd met koude franje
Na “code rood” het reddend woord: we houden van oranje.
Ontregeld
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Uit het archief
Nostalgie
Het Nu zit berstensvol onzekerheden.
Het Toen doet altijd wat het je belooft.
Het is met zorg gekweekt in hart en hoofd
waar elke kronkeltak is weggesneden.
Het Nu weet dat het beter niets kan doen,
want ooit geldt het als Allermooiste Toen.