Die sint wordt ieder jaar een beetje ouder
Straks moet ie weer het dak op, wat een lol
Het mennen van het paard vraagt nu zijn tol
Dit zorgt voor zware reuma in sint's schouder
Effect van kou en vocht hoeft geen betoog
Door het gehobbel is zijn buik gaan steken
Een roetpiet helpt de rijtoer af te breken
Het haar opzij, de mantel snel omhoog
Daar zit hij op een zetel met twee steunen
- Ach vroeger, mijmert hij, zat ik met kaknood
Gehurkt achter een schoorsteen in de dakgoot -
Je hoort het oudje zacht en pijnlijk kreunen
Maar na het poepen zie je hem genieten
Hij wordt verzorgd door stoere reetveegpieten
Pietendiscussie levert nieuwe inzichten
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Uit het archief
Weerkeer
De zon schijnt en het is november
weer keert de warmte en zij schraagt
het hart dat steels, maar steeds ontremder
om langverloren vreugde vraagt.
En in de duinen, uitgelaten,
liep ik met mijn ogen dicht;
huiswaarts scheen er uit de straten
zongekleurd namiddaglicht.
Laat de jaren nu maar komen,
er is allengs geen onderscheid
meer tussen onuitspreekbare dromen
En wat geleefd wordt en verbeid.
Onnodig zijn de prille wegen
om te ontkomen aan de tijd;
Altijd gelukkig, altijd zegen,
Altijd dit stille hart, altijd