floris

Ik was een Floris toen ik negen was
Ik holde in galop zoals een paard
Mijn jas als cape en met een houten zwaard
Sloeg ik mijn vijand plat tegen het gras
 
Ik zeg, nu Floris zelf is uitgeteld,
Bedankt en rust maar zacht mijn grote held
 

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Morgenrood

fotoad2
Foto Ad Lamerigts
 
Een nieuwe dageraad, de zon brengt licht 
En hoop voor wie hun vaderland verlieten
Met pijn, op zoek naar veiligheid, gezwicht
Voor leugens en beloftes van bandieten 
 
Maar wie het eind haalt van een brute tocht 
Wordt rondgepompt langs vele opvangplekken
Van de gedroomde vrijheid die hij zocht
Valt door dit welkom weinig te ontdekken
 
Eén stel toch viel het lange wachten zwaar
Ging zelf op zoek naar gastvrij onderkomen
Vergeefs, maar aan een bosrand vond het paar
Een stal, verscholen tegen dichte bomen
 
Vannacht is daar hun eerste kind geboren
Spontaan begroet door gloedvol ochtendgloren