analist
Wikimedia Commons
 
En na de wedstrijd volgt de analyse
Ik mag weer aan de desk – ik weet het wel
Wat fout ging, wat ze hadden moeten doen
 
Vanwege mijn vermeende expertise
Mijn kennis en ervaring in het spel
Mag ik mijn ongezouten mening geven
 
Ooit was ik immers bijna kampioen
Ze noemen mij hun éminence grise
En knikken braaf hier als ik iets vertel
 
Soms schrik ik wakker met een visioen
Een korte samenvatting van mijn leven
Een commentator die de beelden duidt
 
Zo’n angstdroom duurt gewoonlijk maar heel even
Nooit hoor ik hoe zijn strenge oordeel luidt
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

J.C. Bloem

               

 

       De dagen werden tergend langzaam maanden, 
                de maanden regen zich aaneen tot jaar;  
                ik loop weer langs het stille pad langswaar 
                wij beiden samen ooit getweeën gaande, 

                onszelf veroordeeld hadden tot elkaar 
                en ons een korte wijle tweezaam waanden, 
                elkanders allerdichtste nabestaanden; 
                maar ook ons liefdesbed verwerd tot baar. 

                Wat valt voor troost aan leven te ontlenen 
                wanneer elk herfstblad wegdrijft in de goot, 
                wat komt reeds bij de aanvang is verdwenen 

                en het verlangen naar de liefde metterdood 
                steeds door één waarheid wordt beschenen; 
                de eerste kus waarmee je mij verstoot?


 

Vandaag is het de sterfdag van de dichter J.C. Bloem, dus een mooi gedicht in zijn stijl leek me wel gepast, al zal de oplettende lezer zien dat het een bout-rimé is met rijmwoorden uit een sonnet van Jean Pierre Rawie.