vaevictis
 
Het leek zo doodeenvoudig op die dag
De wereld werd beoordeeld op zijn daden
De mensheid was verdeeld in goed en fout
 
Dus duwden wij met overwinningslach
Het karretje waarop zij is geladen
Een vrachtje dat voorgoed is afgekeurd
 
Een mens, gebonden op het ruwe hout
Bespuwd en nagestaard om haar gedrag
De horde dringt en denkt niet aan genade
 
De foto is er nog, al is 'ie oud
En of je hem nu weggooit of verscheurt
Dit beeld zal voortaan altijd blijven hangen
 
Wat zwart-wit was, is later ingekleurd
En schaamrood worden onze grijze wangen
 
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Dankbaar danklied




Eindelijk ben ik het
Dichter des Vaderlands
Logisch, het dichterschap zit in mijn
Bloed

Nu nog de Stip Prijs en
Poelifinario
En
Ik kan vredig mijn dood tegemoet


(Dit is het eerste gedicht van Frank Fabian van Keeren als nieuwe Dichter des Vaderlands, die door een commissie van 7 leden gekozen is en hiermee Ramsey Nasr opvolgt, die vanaf 2009 deze functie vervulde)