Maandag 19-1-2015
Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen;
mijn hartenklop is verre van Majeur,
wat ik me voornam is tot niets vervlogen
al hangt er nog een oliebollengeur.
De zon te zien blijft bij een ijdel pogen,
de dagen zijn te kort en zonder kleur.
Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen;
mijn hartenklop is danig in mineur.
‘k Verzuip welhaast in eigen mededogen,
gevangen in een droeve matte sleur.
Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen;
mijn hartenklop is verre van Majeur.
Nu ben ik ‘s maandags zelden opgetogen
jawel dat geef ik hier volmondig toe,
maar deze maandag staat in fis mineur
Blue Monday, lieve god wat ben ik blue.