zolderkamer
Pixabay
Een vrije dag, wat is het toch een zegen!
De deur op slot, mijn telefoon op stil.
Nu kan ik alles schrijven wat ik wil.
Toch blijft de cursor stationair bewegen.
 
Al uren heb ik geen idee gekregen.
Dat schrijven is beslist geen peulenschil!
Ik zet weer koffie, poets opnieuw mijn bril.
De opbrengst valt me toch een beetje tegen.
 
Misschien moet ik mijn pogingen maar staken
en eerst naar buiten om iets mee te maken.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Rogi Wieg (1952-2015)





Dank je wel Siegfried Woldhek voor het gebruik van de illustratie: Rogi Wieg

Website Siegfried Woldhek

in hart en ziel was jij een refugee
en levenslang een vreemde in je huid
waar zelden zonlicht kwam en frisse lucht
waar stormen woedden, bliksem aarde schond

een schepper die de stille woorden woog
en elke dag opnieuw het zwart van wit
te scheiden had en woord en beeld bekampte

verlorene, voor jou is er een plaats
waar dichterszielen eeuwen samen binden?

dit leven was jou niet de moeite waard