
het mooiste meisje van de klas
veegt triest de tranen uit haar ogen
wat was u aardig en bevlogen
dag meester met de vlinderdas
het valt haar zwaar, het lieve kind
ze had hem heimelijk bemind
We schaatsen door de straten en we klunen langs de dijken,
De oudjes blijven binnen en de honden staan te piepen.
Geen uitlaatservice komt nu langs. Terwijl ik zit te typen
Schuift langzaam onze buschauffeur zijn wagen door de wijken.
We horen nieuwe woorden. Er zit lijndans op de draden:
De kabels krijgen vleugels en staan als een gek te swingen,
De kamerlampen knipperen en Gordon stopt met zingen
En dus wordt af en toe de spanning eventjes ontladen.
Gelukkig vult het nieuwsbedrijf ons hoofd met koude franje
Na “code rood” het reddend woord: we houden van oranje.