Tijd om even stil te staan bij al het vaderleed in de wereld

Vaderleed

ze is in hoogmoed niet te evenaren
hij is voor haar slechts donor van wat zaad
terwijl de stakker, zonder eigenbaat
aan haar de schone vreugd gunt van het baren

de filantroop, onmisbaar bij het paren
weet na zijn offer reeds: het is te laat
voor hem de zondeval in het kwadraat
de plagen, weemoed, wanhoop en de blaren

en na het kranig knippen van de streng
-jawel mevrouw, hij is niet te benijden-
ontpopt zijn schat zich tot het ware kreng

haar borsten zijn voor ‘Rupsje Nooitgenoeg’
en hem, ach goede god heb medelijden
hem wachten koude flessen in de kroeg

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Beweegt



Beweegt u niet te veel, zei -leuk- de zuster
Hij lag van top tot teen in gipsverband

’t Was leuk bedoeld, maar ‘t maakte hem bewuster
Dat hij gekleefd was aan het ledikant
Je zal toch door zo’n mens worden verpleegd

Een stuurfout van een vrouw in haar Trabant
Ze had hem met zijn fiets van straat geveegd
Ze reed nog zelf, die honderdzevenplusster
De vraag rijst wat zo’n omaatje beweegt.