|
Welkom,
Gasten
|
Onderwerp: Ode aan Mormel
Ode aan Mormel 01 aug 2022 00:01 #1
|
pixabay.com Ode aan Mormel En op een avond kwam ze aangelopen Ik las de krant; mijn koffie was al koud Zij vroeg bedeesd mijn aandacht, zacht gemauwd Haar voetjes kwamen in mijn hart geslopen De zomerzon nog warm en vol van kleur Haar lapjesvacht helaas een flets gebeuren Dat deerde niets, zij kwam om eten leuren Ik gaf haar toen een geurig restje steur Een vriendschap werd gesloten, snel en diep Al wist ik dat nog lang niet, dat kwam later Want achteraf natuurlijk klaar als water Toen zij na jaren trouw weer verder liep Haar poezenhemel, heeft ze mij gezworen Staat open ook voor mij, mocht zij mij horen Bowlesian sonnet: abba cddc effe gg . |
|
Show, don't tell.
It's not personal, it's just poetry. "Dichters liegen de waarheid." (Bertus Aafjes) Bloesem Te dichten is als water op het fruit In rijp bevroren uit een elfde spuit |
Ode aan Mormel 01 aug 2022 18:13 #2
|
