Welkom,
Gasten
|
|
Diepgerespecteerde
Trambestuurdereerde Tramgerespecteerde Diepbestuurdereerde! Hierbij verzoek ik u met klem De wagen stil te laten staan Dan kan ik zo uit deze stam Meteen naar het tration toe gaan En de bestuurder van de tram Trapte verwonderd op de rem Wat was me dat een warhoofd zeg Die kerel uit de Zwembadweg Eerst naar het restaurant gesneld En daar een treinkaartje besteld Daarna de kaartverkoop gezocht En daar een flesje kwas gekocht Wat was me dat een warhoofd zeg Die kerel uit de Zwembadweg Hij rende vlug op het perron Naar een ontkoppelde wagon Waar hij zijn reiszak en zijn koffer Meteen onder de zitbank stopte En in een hoekje voor het raam Verdoofde slaap hem aangenaam… Hoe heet de stop als ‘k vragen mag? Riep hij bij ’t krieken van de dag Waar van ’t perron als antwoord kwam: Deze stad heet Amsterdam |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Bedankt door: Hendrikje de Koning, Riet Bredemeijer-van Kempen
|
Het was gewoon een zootje teringlijders,
de moordbrigade van Franz Ferdinand,
al voelden zij zich Servische bevrijders.
Ze stonden bij de rijtoer langs de kant
bewapend met granaten en pistolen.
Die wapens kwamen van De Zwarte Hand.
Cabrinovic hield een granaat verscholen.
De schietkunst was aan hem niet zo besteed.
“Ga jij maar gooien”, zo was hem bevolen.
Ook dat was iets wat hij maar matig deed:
de juiste auto kon hij niet goed raken,
maar wel de auto die daar achter reed.
Hij deed een poging zich van kant te maken.
Zijn flesje cyaankali bleek te oud.
Hij ging niet dood, maar moest slechts hevig braken.
Toch liet hij zich niet pakken, voor geen goud!
Hij trachtte de verdrinkingsdood te sterven,
maar dat gaat bij extreme droogte fout.
Al wist hij niet de hoofdrol te verwerven,
een celstraf kreeg hij wel. Toch viel dat mee:
de doodstraf werd geëist bij and’re Serven.
Maar van zijn twintig jaar zat hij er twee;
je kon toen niet genezen van tb.