Een 'botano'





NB1: Lev was eerst Iwan.
NB2: 'Leningrad' is 'Willemstad' geworden. Met dank aan Niels.

Dag Wim,
Het perspectief van dit gedicht vind ik lastig. In de eerste drie regels bespreken Iwan en de bloemist uit Leningrad de bloemenkeuze. In de laatste regel is er ineens een ik-persoon die de bloemist terecht wijst.
Voor mij komt de ik-persoon uit het niets. Verder ligt het voor de hand dat Iwan en de bloemist beide Russisch zijn, zodat de clou wat onlogisch over komt.
Ik vind die clou trouwens leuk, maar het geheel kan beter.
Groeten,
Niels

Ha Niels,

Dank je voor je reactie.
Wat het perspectief betreft: dat verschuift inderdaad naar een plotseling opduikende ik-figuur. Een derde persoon is in dit kwatrijn nodig om 'Laat die Rus' uit te spreken. Je kunt zeggen dat het 'lastig' is, je kunt het ook als verrassend onderdeel van de clou zien.

De clou onlogisch, omdat het voor de hand ligt dat beide andere figuren Russisch zijn? Als ik Iwan in bijv. Willemstad had geplaatst, hoefde hij nog niet een Rus te zijn. Als hij naamloos gebleven zou zijn als klant in Leningrad, hoefde hij ook niet Russisch te zijn. Gezien regel 4, moest evident zijn dat Iwan een Rus was.

Over 'terecht wijzen': 'repliceren' kan 'terecht wijzen' betekenen, maar ook gewoon 'antwoorden'. Hiermee wordt tevens de dubbele bodem duidelijk: 'lathyrus' kan, naast een woordspelige terechtwijzing, ook een letterlijke suggestie zijn voor een andere te kopen bloemensoort, tegenover de chrysanten en de rozen.

Hartelijke groet,
Wim

PS: wat de tweede regel misschien een beetje verwarrend maakt, is het ontbreken van het woordje 'aan'. Om dit in te kunnen voegen, heb ik van 'Iwan' 'Lev' gemaakt.

Dag Wim,
Die extra "aan" is inderdaad een verbetering. Het leest prettiger.
We zijn het erover eens, dat Iwan/Lev een Rus moet zijn. Maar voor mijn gevoel is het logischer als de bloemist geen Rus is. Misschien toch maar Willemstad?
Groeten,
Niels

Ik denk dat je gelijk hebt, Niels. Ik ga de plaats van handeling veranderen.

Met dank,
Wim

Dag Wim,

Hoe heb je dat kunnen veranderen in een knipsel? Kun je zo'n vers weer verwijderen en er dan een nieuwe versie in plaatsen? Ik zou dat bij mijn gedichtje 'verschil van smaak' ook wel willen doen, want ik vind het veel te groot. Hoe doe je dat?

Groeten,
Riet

Ha Riet,

In mijn Word-document pas ik de tekst aan. Ik gebruik lettergrootte 16. Van tekst plus plaatje maak ik een schermafbeelding die ik opsla als afbeelding.
Die afbeelding snijd ik op maat en die sla ik weer op met een aangepaste naam. Van deze afbeelding verander ik het formaat naar 350 x ….. zodat hij klein genoeg is om als afbeelding op het forum te plaatsen.

Succes!

Hartelijke groet,
Wim

Het leuke van een topo is dat ie over de top (o) is. Hoe krommer en meliger, hoe beter. Daarom vind ik deze weldoordachte wijzigingen geen verbetering.

Dank je voor je reactie, Bennie.
'Hoe krommer en meliger hoe beter' is natuurlijk wel een mening, geen feit.
Los daarvan, zou je 'lathyrus' en 'Laat die Rus' ook wel wat krom en melig kunnen noemen. De wijzigingen in het vers doen daar m.i. niets aan af.

Hartelijke groet,
Wim

Leuk Wim een 'Botano''. Benieuwd naar de volgende, we reserveren vast een plekje in de Index..

hartelijke groet, Niek

Dank je Wim, maar hoe haalde je de oude versie met Leningrad dan weg? Erop klikken en delete en de nieuwe versie erin? In mijn pc probeer ik alles, maar hier durf ik niet te oefenen.

Groeten,
Riet

Ik had mijn botano als bijlage geplaatst, als een afbeelding. Die kun je gewoon verwijderen en een nieuwe bijlage plaatsen.

Dank je, Wim, het is gelukt. Nu in bescheiden formaat.

Zonnige groet,
Riet

Bennie Sieverink schreef : Dat topo's (vaak) over the top zijn, lijkt mij een kwestie van definitie. Dat ze krom zijn eigenlijk ook: ik zie altijd een inconsistent beeld.

De meligheid onderschrijf ik. Maar goede meligheid is weldoordacht. Ik ben een groot liefhebber van de serie "The Naked Gun", juist omdat de meligheid zeer nauwgezet en weldoordacht tot in het absurde wordt uitgewerkt.
Voor mij moet een gedicht, serieus of melig, een interne consistentie hebben, anders leidt het af van de bedoeling van de dichter, wat die ook moge zijn.

Dank voor je reactie Niels. Ik ben het met je eens dat het bij een humoristisch vers vormtechnisch heel nauw luistert. Met krom en melig doel ik meer op de verhaallijn. Ook niet onnodig moeilijk doen. Bijvoorbeeld regel 2 simpel als: 'een Rus tot een bloemist in Willemstad' Een naam leidt hier al snel af. Lev? Levi? Iemand met een Joodse achtergrond? Allemaal gepuzzel wat de grap van dit versje alleen maar doodslaat.

Dag Bennie,
Ik vrees dat we het niet eens worden, maar dat is verder prima.
Groeten,
Niels