Toen ik laatst bij u radeloos griende

Al zesentachtig jaar een non-valeur
het beste is er zonder meer vanaf
onopgemerkt beweeg ik naar het graf
mijn oeuvre heeft geen enkele grandeur

Ik droomde van een dichterlijk bestaan
bewierookt en bewonderd en voldaan
mijn heengaan als bericht in het journaal

Inmiddels ligt dat amper voor de hand
wellicht wanneer ik omkom bij een brand
een aanslag van een moslimradicaal

gedood in het verkeer of door een dwaas
toevallige, noodlottige passant
anonymus is wie ik ben helaas

Ik ben helaas al zesentachtig jaar