Enjambement, ik hou zo veel
van U, de verzen maakt U heel
erg mooi, rigide starheid neemt
U weg: U bent een kroonjuweel!

©ib

Wanneer men gedichten leest
Vol gevoel, bezieling, geest
Wordt men menigmaal verwend
Met een fraai enjambement.

Welke staan daarmee het volst?
Dat zijn die van Roland Holst.

Wie zo liefdevol over Holst schrijft, ga ik niet lastig vallen met mijn kritiek op deze dichter.

Inge dank voor de lach, Katja voor de geestdrift.

Laten wij zacht zijn voor elkander, vrind.
Ik hou van Holst, gij zijt hem slecht gezind.
Wij laten de verdienste van die oude
Maar waaien met de wind door oude wouden.

Dank jullie wel, Katja en Jacob!

Wat een heerlijk empathische opmerking, Jacob: Wie zo liefdevol over Holst schrijft, ga ik niet lastig vallen met mijn kritiek op deze dichter
Moge de andere forumleden daar een voorbeeld aan nemen...

Ook ik neem er een voorbeeld aan, zij het dan met een kleine variatie:

wie er zó van overtuigd is dat enjambementen in het gebonden vers niet thuishoren, ga ik niet lastig vallen met mijn grondige, terechte en o zo noodzakelijke kritiek

Goed voorstel, Katja -)

Katja, nu was jij maar liefst twee minuten eerder!

De Oostenwind?

misschien de voortijdige uitstorting van de heilige geest?