Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij

Onderwerp: Klein tdverdrf

Klein tdverdrf 31 mrt 2024 08:57 #1

  • Wim Meyles
  • Wim Meyles's Profielfoto
  • Offline
  • Forumgod
  • taalhumorist
  • Berichten: 3072
  • Ontvangen bedankjes 5626

commons.wikimedia.org

Klein tdverdrf

De ldenstd is eindelk voorb
we mogen lekkerntjes gaan verstoppen,
het is mn wens u rkelk te foppen,
maak even vf minuten voor m vr

en puzzel op mn r- en mmertjes.
Ik wens u vrolk Pasen! Zoek de ij’tjes!
www.wimmeyles.nl

Nieuwste boek: Vrolijk en vilein (light verse, 2024)
Laatst bewerkt: 31 mrt 2024 08:59 door Wim Meyles.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Klein tdverdrf 31 mrt 2024 16:33 #2

  • Remko Koplamp
  • Remko Koplamp's Profielfoto
  • Offline
  • Forumgod
  • Berichten: 1724
  • Ontvangen bedankjes 1694
Leuk, Wim. Het deed me wel denken aan een versje van
Theo Danes dat ik ooit eens op Facebook las.

Kinderpaasvers

‘Meneer de paashaas’ zden
Twee genwijze mden
Die zich vrij onbeschden
Al hadden volgepropt
‘Van ndhoven tot Lden
Doorzoeken wij de wden
Vertel eens aan ons bden:
'Hoeveel zijn er verstopt?’

De paashaas dacht:
Een stuk of acht
(Kijk jij maar of het klopt)

Theo Danes
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Klein tdverdrf 31 mrt 2024 17:24 #3

  • Wim Meyles
  • Wim Meyles's Profielfoto
  • Offline
  • Forumgod
  • taalhumorist
  • Berichten: 3072
  • Ontvangen bedankjes 5626
Dank je, Remko. Leuk vers van Theo. Een hele eer dat ik min of meer dezelfde gedachtekronkel mocht ervaren :)

Hartelijke groet,
Wim
www.wimmeyles.nl

Nieuwste boek: Vrolijk en vilein (light verse, 2024)
Laatst bewerkt: 31 mrt 2024 17:25 door Wim Meyles.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Bedankt door: Theo Danes
Tijd voor maken pagina: 0.215 seconden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Het kokootje

 
Zwervend langs verborgen wegen
Bij het melkwit licht der maan,
Kwam ik het kokootje tegen
Met zijn wollen wiebuis aan.
 
Het geklapper van zijn oren
Hield de weerwolf uit zijn slaap,
Maar ik vroeg hem onvervroren:
Is je vader nog een aap?
 
En je moeder nog een grote
Grijsgebokte babiaan,
En dool jij door zeven sloten
Met je wollen wiebuis aan?
 
Het kokootje boog gelaten
Zijn met mos begroeide hoofd;
Wie zich op de wind verlaten
Worden door een kool gestoofd,
 
Sprak hij droef, een traan wegpinkend
Uit zijn ooghoek, rood en nat;
Dan verdween hij, zachtjes hinkend,
Langs een kersvers hazenpad.
 
 
Ter nagedachtenis aan Cees Buddingh' 07-08-1918 - 24—11-1985
Uit: Gorgelrijmen, uitg, A.W. Bruna 1953