Dit vers is wel vreemd inelkaargeklust:
neem jij bij léven wel voldoende rust?

Dit graf
Is nog niet

Hier rust Hans Manders
hoogste tijd voor iemand anders

Hier rust Bas
Althans wat er na de ruzie met zijn vrouw nog van hem over was

59

ik schenk u, op de valreep, een verklaring
u wordt van hevig lijden deelgenoot
een jaar nog slechts, dan wacht een wisse dood
of op zijn minst een bijna-doodervaring

ziehier de (ingekorte) openbaring:
artrose, jampotglazen, kraaienpoot
een luier, kunstgebit, genadebrood
rollator, staar en wijkende beharing

daar sta je, wankel, één been in je kist
het andere door spataders gekweld
amechtig leunend op je wandelstaf

de levensvreugd voor eeuwig uitgewist
het laatste restje warmte kaltgestellt
je strompelt krakend op de eindstreep af

Een gekwelde, bange vraag
Stelt men zich in tout Den Haag.
Ieder leeft in angst en beven.
“Is De Ligt nog wel in leven?”

“Is hij nog wel in ons midden?
Strompelt hij nog door de Laan?
Laat ons ’s avonds voor hem bidden.”
Ja, hoe zit dat, beste Daan?

Een teken van leven ...

Nou dat is lekkâh dan
Negenenvijftig haast
Nog maar een jaartje
Dan is het voorbij

Oud, ouder, weldra een
Rollatorkreupele
Magere Hein wijkt
Niet meer van mijn zij

Kleine correctie hier
Zestig is niet zo slecht.
Iedere ochtend
Zie ik nog de zon.

Maar in de plaats van het
Jongens-en-meisjesspel
Speel ik steeds liever mijn
Accordeon.

Dat is het erge juist
Zestig, maar fit nog hè
Altijd nog oog voor
Het vrouwelijk schoon

Maar jonge vrouwen zijn
Grijsaardonvriendelijk
Nooit meer een glimlach
Slechts meelij of hoon

Ongekend schrijftempo.
Korte reactietijd.
Sja, achtenvijftig,
Dus pienter en kwiek.

Straks als behoeftige
Negenenvijftiger:
Bibberend handschrift,
Kinds, malend en ziek.

......................

Jeugdige wandelaar.
Menig jong vrouwspersoon
Waagt er een oogje aan,
Kijkt nog eens om.

Maar volgend jaar is die
Ongelukzalige
Kreupel, verschrompeld,
Onzindelijk, krom.

Ik mis nog jullie sarcastische laatste commentaren op jullie dichtvijanden, waar blijft Jaap met een grafschrift voor Martijn Benders? En Ben, moet Nico Dijkshoorn niet vakkundig het graf in geprezen?
Verder hebben natuurlijk de goudvis, de kanarie en niet te vergeten onze viervoetige vrienden een passend grafschrift verdiend.


Hier ligt Wafje in zijn grafje.
Volgens menig kynoloog
Was zijn stamboom wat onzuiver,
Ook gezien zijn lodderoog.
Lieve Woefje, ik begroef je
Maar je zieltje vloog omhoog
Waar het, stokken apporterend
En daarbij de Here erend,
Botten opgraaft, in het rond draaft,
Canis Maior prefererend,
Niets ontberend, niets begerend
Kwispelt aan de hemelboog.

De wens, Katja, is de vader van de gedachte.

Waar ligt Nico?
In de kliko.

(deze is te makkelijk...)

Voor Nico Dijkshoorn

Het boek is uit, het gat gevuld
Nog vóórdat hij is uitgeluld

hoewel zij Nico’s pen verloor
draait toch de wereld rustig door

Nico dumpen in de kliko?
Mag ik wijzen op de grijze
Daar zijn onverteerbaarheid
Sterk tegen de groene pleit?


(Sorry Nico, ik mag je wel en moet best wel eens om je lachen, maar je weet hoe dat gaat: leuke tekst verzonnen, hoppa!)

familiegraf der Boekelo’s
het is nog ongevuld
maar Bas leeft wild en roekeloos
dus eventjes geduld
*

Hier rust een (Amster/Rotter/Kwaden*)dammer
Dus niemand vindt dat jammer

*Doorhalen wat niet van toepassing is

U zoekt vergeefs naar Breemans graf
Want hij verkoos een zeemansgraf

U zoekt vergeefs naar Breemans graf
Want hij verkoos een zeemansgraf

Laat mij me, als verguisde criticus, hier maar geen commentaar op geven.