boven de wilgen knotten
zwarte brauwen hun wenken
de laatste scherren lingen
hun mutsels voor de nacht

aan zee spectalueert een
ondergang bloed over de golven
ze ontvluchten het land waar
geen ziel de Here meer looft

alleen een zwerver op straat in
een stadje prevelt psalm 103
verscholen in een bushokje
masturbeert een lichtmatroos

van het kerkhof klinkt gerammel
een overschot bedenkt
dat cremeren misschien
toch beter was geweest

maar daarvoor is het te laat
ziet het wel in en breekt
met satanisch genoegen
zijn zevende zegel

Aparte openbaring, Jacob.
Ik vraag me af waarom je in de eerste vijf regels gorgelwoorden hebt gebruikt en daarna niet meer...

Ik had hier een heel verhaal neergeschreven, maar realiseerde me vannacht dat het allemaal gebazel was. Ik heb geen er goede reden voor. Misschien is het zwak punt, misschien ook niet.