Mijn kleinzoon belt me op;
‘Opa, zullen we rijmen? ‘
‘Natuurlijk, jongen, ik zal beginnen'
Gegiechel klinkt in mijn oor
want hij weet wat ik ga zeggen
‘Op straat liep een hond’
Zonder nadenken zegt hij
‘in zijn blote kont’
Een vast ritueel, en elke keer schatert hij

Het is een spelletje dat hij graag met me speelde
Maar een dichter is hij nooit geworden

De kans om een vrij vers van Bas Boekelo op de voorpagina te zetten laat ik natuurlijk niet lopen.

Subliem hoe de dichter hier in heel eenvoudige en sobere bewoordingen diep weet door te dringen in de persoonlijke tragiek van de hoofdpersonen en daarmee raakt aan de essentie van het menselijk bestaan.

Zo is er de tragiek van het kind, dat blijkens zijn simpele maar o zo rake gedichtje beschikt over een groot schrijftalent maar dat niet tot tot ontplooiing heeft weten te brengen. De grootvader constateert het nuchter en zonder bitterheid, maar welk lijden en verdriet hebben hem tot die wijsheid gebracht? De dichter laat ons slechts raden en vermoeden.
Maar voor hem, die zelf een groot liefhebber is van de dichtkunst, getuige het feit dat hij zijn kleinzoon zo subtiel exact de juiste woorden aanreikt - moet het een tragedie van klassieke proporties zijn te zien hoe zijn geliefde kleinzoon - en geliefd is hij, dat blijkt alleen al uit de twee woordjes "vaste ritueel" - nu zijn dagen slijten moet in dorre onwetendheid van het schone dat de dichtkunst te bieden heeft.

Of weet hij - de kleinzoon - als lezer toch te genieten van de schoonheid van de taal en al wat daarmee gezegd kan worden? Wij weten het niet, maar zijn hevig ontroerd door wat hier hier is gezegd over het menselijk lijden en de grootsheid van twee eenvoudige zielen in het dragen daarvan.

Dag Bas,

Ik viel van mijn stoel van verbazing, dat zul je vast begrijpen.

Maar voor mij is dit geen vrij vers maar een anekdote ondanks de prachtige diepere lading die Jacob er aan geeft.

Dan nog dit, jouw bewering over het ambacht dichten en hier quote ik je:

Dichten is een ambacht, volgens drs. Heinz Polzer. In elk geval zie ik het
als een prestatie, en een vrij vers is je onttrekken aan de regels van de verskunst, en daar heb ik geen waardering voor.

Ben je van geloof gevallen of van mening veranderd?

Ha Bas,

Ik vind het groots van je.

@Jacob: yay analysis!

Groetjes,

Ditmar

Jacob,ik vind dat razend knap. En ik heb ervan genoten. Ik ga het ook bewaren. Dank.

Hanny,
Zondigen tegen je eigen principes, sja... maar ik beloof je dat ik het niet meer zal doen. Maar zie het als een grap, één die niet herhaald kan worden.

Haha Bas, wat een timing

Hanny ik weet het niet met/ bij jou, dat meen ik.
Nogmaals: ooit schreef jij mij, ik zal in het vervolg (langer) mijn klep houden.
Dat was best een mooie uitspraak...toen.

Scherp zijn is perfect, maar altijd maar de harde bezem te gebruiken
als het ook zou kunnen met een/de zachte stoffer, is ook een keuzen dan.

Joke,

Ik heb hier warempel een heel zacht swiffertje gebruikt.

O '