Ik haat ze grondig en intens
al voor zij op mijn netvlies staat:
de vadsig-dikke medemens.

Van top tot teen vormt zich zo'n pens
dat liposuctie slechts nog baat.
Ik haat ze grondig en intens.

Haar eetlust kent limiet noch grens
en elk dieet kwam al te laat!
De vadsig-dikke medemens'

gesprekken vormen een tendens
naar maagband, voedingsinternaat...
ik haat ze grondig en intens

en in mij leeft dan ook de wens
haar op te bakken tot zij braadt;
de vadsig-dikke medemens

moet lens geslagen worden! Lens!
Zoals men ook een biefstuk slaat!
Ik haat ze grondig en intens,
de vadsig-dikke medemens.

Slim hoor, Ditmar, om nu een vorm met herhaalregels te kiezen waardoor cryptische regels - mochten die zich ertussen bevinden – al lezend toch enigszins verhelderd worden zodat ook de minst geoefende poëzielezers na enige inspanning de kans krijgen ze te doorgronden.

Goddank is dit vers ook ontdaan van excrementen die met name je Medisch Alfabet wat moeilijk verteerbaar maakten en waarvan Wittgenstein in zijn poëtisch leerboek Tractacus reeds zei: daarover moet men zwijgen. Het feit dat Bas je een bedankje heeft gestuurd, spreekt overigens al voor zich

Een typefout denk ik: kijk nog naar het teken aan het eind van r 9 waar, getuige het feit dat r 10 met een onderkast begint, geen apostrof maar een komma zal moeten staan. Ik zou zelf niet ik haat ZE maar ik haat HAAR zeggen, maar beide opties zijn geoorloofd, alleen is het eerstgenoemde Belgische standaardtaal die overigens ook in ons eigen zuiden wordt gebezigd. Ik vermoed dat een hoge frekwentie van het woord haar in het gedicht de estheet in jou tegenstaat. Als je als voorwerp van aversie een man had gekozen, had je dat probleem niet gehad. Persoonlijk kies ik voor zo'n hoogstaand doel ook veel liever iemand van het andere geslacht

Zoals je ongetwijfeld zult weten kun je de mens en het mens zeggen. Ik plak het verschil volgens Van Dale hier even en ik denk dat je in dit geval beter “het” kunt zeggen, maar dat is mogelijk muggenzifterij...

mens
mens (geen afbreking)
-en
(1236) afgeleid van man

I de (m.)

1 • het hoogst ontwikkelde, in biologische zin tot de klasse der zoogdieren (genus Homo) behorende wezen, dat zich vooral door zijn rede en zijn taal van de overige dieren onderscheidt

2 • (in ’t mv.) de maatschappij of een bep. kring waar iem. deel van uitmaakt

3 • (in ’t mv.) personen die een taak voor anderen vervullen
synoniem: medewerkers, mannetjes
4 • (gewestelijk) echtgenoot of verloofde
II het

1 • individu (veelal in medelijdende of minachtende zin, vooral in toepassing op vrouwen)

En verder nog dit, Ditmar

Mag ik ook een duit in het zakje doen?

vadsig = dik, traag (vD). Dus vadsig-dikke is dus eigenlijk dik-dikke of traag-dikke. Ik zou er dan trage, dikke van maken.

Regel 9 lijkt er zomaar tussen geschoven omdat het volgens de vormregels moet, maar de inhoud verbindt regel 8 en 10 niet.

"gesprekken vormen een tendens
naar maagband, voedingsinternaat..."

Ik begrijp niet hoe dat kan, hoe kan een gesprek een tendens vormen naar (een) maagband? Wat is een voedingsinternaat?

"haar op te bakken tot zij braadt"

Hoe kun je anders bakken?

Het woord 'lens' in regel 16: is er een reden dat je dit woord koos behalve dan om als rijmwoord te fungeren? Heeft het ergens verband mee? Een woordspeling die ik niet zie? De herhaling en het uitroepteken doen vermoeden dat er iets mee is, maar ik zie het niet.

Het gebruik van 'ze', waar Inge ook al over schreef, komt bij mij over alsof je over medemensen in meervoud praat. Ik ben opgegroeid in Eindhoven en woon nu in Vlaanderen en ben dus best vertrouwd met het gebruik van 'ze' waar andere Nederlandstaligen 'haar' zouden zeggen. Maar in de context en frequentie waarin het in dit gedicht wordt gebruikt, komt de combi 'de medemens' met 'ze' op mij onnatuurlijk over.

Ten slotte: waar zit de verrassing in dit gedicht? Wat maakt dat je het wil lezen en herlezen?

taaladvies.net/taal/advies/vraag/358/
Op deze url wordt de kwestie ze/haar doorgelicht...

Hendrikje geeft je verder nog een aantal nuttige tips, Ditmar
Dank je wel, Hendrikje! Ik heb zelf meteen ook maar eens het precieze verschil tussen bakken en braden opgezocht.

Tegen vadsig dikke of vadsig-dikke heb ik geen bezwaar. De heer van Dale bij mij thuis zegt: "vadsig" = loom, lui, traag. Maar zelfs als het een synoniem was, dan nog zou ik er geen bezwaar tegen hebben. Zo'n tautologie zie ik als een stijlelement.

Overigens zijn rondeelvormen zoals de villanelle na één lectuur meestal wel helemaal uitgelezen...

En toch zou ik voor de man kiezen Ditmar. Je hebt het namelijk niet over 'de' of 'het' mens maar de medemens. Mannelijk volgens genus.

En die pens past ook beter bij een man, vrouwen krijgen vetrollen

We maken de (vadsig-dikke...het woord 'vadsig' roept bij mij associaties op met een zekere viezigheid die 'dikke' niet (of anders) in zich heeft. Dubbelop is soms lekkerder! De term is hyperoniem (dik is hyperoniem voor vadsig)) mens mannelijk!

Ik haat hem grondig en intens
al voor hij op mijn netvlies staat:
de vadsig-dikke medemens.

Van top tot teen vormt zich zo'n pens
dat liposuctie slechts nog baat.
Ik haat hem grondig en intens.

Zijn eetlust kent limiet noch grens
en elk dieet kwam al te laat!
De vadsig-dikke medemens'

gesprekken vormen een tendens
naar maagband, voedingsinternaat...
ik haat hem grondig en intens

en in mij leeft dan ook de wens
hem op te bakken tot hij braadt;
de vadsig-dikke medemens

moet lens geslagen worden! Lens!
Zoals men ook een biefstuk slaat!
Ik haat hem grondig en intens,
de vadsig-dikke medemens.

Dan de apostrof op regel 9...hiermee wil ik een geëliseerde genitief weergeven, waarbij het lidwoord al de 'normale' uitgang krijgt. Vergelijk:

Rijmen met elkander
en sonnetjes lozen
deed ik graag met Sander,
soms met roekelozen

en sonnetjes' lozen.

Zoals in Parijs' cafés en Sjors' boek. Ik *meen* althans dat ik het hier goed gebruik...oftewel 'de gesprekken van de vadsig-dikke medemens'. Die een tendens vormen, inderdaad, dan wel: 'de inhoud van de gesprekken voert meest naar maagband, voedingsinternaat...' wat direct de vraag oproept wat een voedingsinternaat nu precies is. Geen idee! Noem het een neologisme, wat mij betreft, maar het woord roept (helemaal in context) nu eenmaal beelden op van anorexiakliniek en bariatriepoli. Die hebben helaas niet de rijmuitgang -aat.

Aan het eind van het gedicht verliest de spreker zichzelf een tikje in emotie. Vandaar het wat sadistische 'opbakken tot hij braadt'. Je kunt iemand immers ook even in de pan leggen om alleen op te warmen of een krokanter korstje te geven, hier willen we de boter eruit hebben. Ook het (dubbele) gebruik van het woord 'lens' (een fijn rijmwoord) is een typisch voorbeeld van 'humor om te lachen': de spreker benadrukt in woede nog eens hóe de mens geslagen dient te worden: lens. En dat is niet een beetje.

Een echte verrassing vind je niet in deze éénhapscracker, als het gaat om herlezing wijs ik liever op mijn sonnetten. Als het werkje éénmaal gelezen is, is het uit en kan het pamflet dichtgevouwen.

Waf!

R 5 klinkt m.i. logischer als je er dat slechts nog liposuctie baat van maakt.
Wat je zegt over Parijs' cafés klopt inderdaad
onzetaal.nl/taaladvies/advies/een-parijs-parijs-caf
Al klinkt het me vreemd in de oren, dan zal Medemens' gesprekken ook kunnen.
De Croma-zin zou makkelijk veranderd kunnen worden in iets als: om hem te garen als gebraad.
Laat s.v.p. even horen als je liever geen suggesties hebt, Ditmar!

Obese groet,
Inge

Zijn eetlust kent limiet noch grens

Gaat dat niet de kant van een tautologie uit? "Limiet" betekent bij mijn weten "uiterste grens"

Maar echt storen doet het mij niet.

Daar heb je gelijk in, Jacob!
En in dit geval is het als tautologie niet mooi omdat het eerste woord sterker is dan het tweede...

Ik was de eerste met een ‘dank’, toegeeflijk rekening houdend met Ditmar zijn dichtstijl. Bij herlezing zag ik het enjambement tussen de voorlaatste en laatste strofe. Zoals alle refreinverzen draait het om het refrein, de rest moet logisch erbij passen.

Ha Inge;

Suggesties zijn welkom en wijs ik net zo makkelijk af, zoals je eerder wel hebt gezien .

Zo kijk ik naar jouw suggestie 'slechts nog' te verplaatsen en vind dat dat kan maar niet noodzakelijk is (er gebeurt iets met het metrum waar ik mijn vinger niet helemaal achter kan leggen...) en de tweede 'te garen tot hij braadt' wijs ik subiet af omdat ik het beeld wil hebben van een dikmens dat in de pan geflikkerd wordt. "Garen" is mij veel te netjes.

"Limiet noch grens" is ironiserend bedoeld. Maar sec is het een sic.

Dankzij 'bariatriepoli' komen nog een paar ollekebollekes jullie kant op

@Bas: over het enjambement verschillen wij ècht van mening. Maar verder spreken we redelijk dezelfde taal geloof ik

de vadsig-dikke medemens( komma)

moet lens geslagen worden! Lens!

Van top tot teen vormt zich zo'n pens
dat liposuctie slechts nog baat.

Mijn opmerking betreft de inhoud, Ditmar.

Je bedoelt te zeggen: van top tot teen vormt zich zo’n pens dat liposuctie het enige is dat nog helpt.
Bij jouw constructie verwacht je: dat liposuctie niet meer baat.

Het 'verwachten' van een constructie...ik weet niet goed hoe ik dat moet duiden, Inge. Maar dat maakt niet uit. Het is een kleine ingreep (zie onderstaand).

@Bas: daar komt geen komma! De zin loopt echt door, anders scheid je onderwerp en persoonsvorm van elkaar middels een komma, en dat mag (op deze manier) niet...

Ik haat hem grondig en intens
al voor hij op mijn netvlies staat:
de vadsig-dikke medemens.

Van top tot teen vormt zich zo'n pens
dat slechts nog liposuctie baat.
Ik haat hem grondig en intens.

Zijn eetlust kent limiet noch grens
en elk dieet kwam al te laat!
De vadsig-dikke medemens'

gesprekken vormen een tendens
naar maagband, voedingsinternaat...
ik haat hem grondig en intens

en in mij leeft dan ook de wens
hem op te bakken tot hij braadt;
de vadsig-dikke medemens

moet lens geslagen worden! Lens!
Zoals men ook een biefstuk slaat!
Ik haat hem grondig en intens,
de vadsig-dikke medemens.

de vadsig-dikke medemens( komma)
moet lens geslagen worden! Lens!

Deze suggestie van Bas vind ik aanzienlijk beter dan het origineel, Ditmar.
Dat is weliswaar strikt genomen correct maar de meeste lezers zullen denken dat het een typefout is
en derhalve misschien wel typisch des Ditmars

Bij jouw constructie verwacht je, goed lezen s.v.p.

Je raaskalt, Inge! Je kunt toch niet "De vadsig-dikke medemens, moet lens geslagen worden! Lens" in een tekst lezen? Dat is ongrammaticaal!

Ik leez.

Je raaskalt?
Ditmar, als die keffer het weer overneemt, blijf dan lekker lang en rustig lezen s.v.p.

De keffer leest rustig & lang. De zin uitgeschreven:

"De vadsig-dikke medemens' gesprekken vormen een tendens naar maagband, voedingsinternaat... ik haat hem grondig en intens en in mij leeft dan ook de wens hem op te bakken tot hij braadt; de vadsig-dikke medemens moet lens geslagen worden! Lens! Zoals men ook een biefstuk slaat!"

Dan zou je toch geen komma tussen 'medemens' en 'moet' plaatsen, of ben ik nu woef? Ik snap eenvoudigweg niet goed wat jullie bedoelen.

Excuus, Ditmar, die (komma) van Bas had ik niet moeten overnemen!