Katja, het is gewoon verschrikkelijk prettig om zo'n onbegrijpelijke zin te schrijven. Nederlandse leraren brengen leerlingen bij dat de dichter iets bedoelt en laten de leerlingen voor een cijfer raden naar 's mans of der vrouw bedoelingen. Vind je het gek dat niemand nog poëzie leest?
Nee, een onbegrijpelijke zin dient vooral onbegrijpelijk te blijven, zolang hij maar lekker in het gehoor ligt. Dat laatste blijft natuurlijk een kwestie van smaak, maar ik was wel tevreden. Trouwens, over de hele eerste strofe was ik wel tevreden. Daarna stort het een beetje in, helaas.
Misschien is dat wel het moeilijke van villanelles: je begint met twee ijzersterke zinnen, maar in plaats van op je lauweren te mogen rusten moet je aan de bak om in de overige 11 regels de spanning vast te houden.
Bas, ik heb wel degelijk de ambitie poëzie te schrijven. (Overigens wordt die ambitie nauwelijks waargemaakt in mijn oeuvre op Het Vrije Vers.) Ooit hoop ik een volledig rijmend en toch volstrekt hermetisch literair gedicht te schrijven. Dit gedicht voldeed helaas niet aan die eisen.