De blaadjes zijn nog altijd aardig groen
en lijken niet te denken aan vergelen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.

De bloesem werd een peer of een citroen.
De rijpe kersen glanzen aan hun stelen.
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen.

Je ziet het laatste jonge waterhoen
met uitgebloeide waterlelies spelen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.

Nog één keer vrijen in het stadsplantsoen,
nog één keer onbespied elkander strelen:
de blaadjes zijn nog altijd aardig groen.

Nog gauw het strand op zonder wandelschoen,
voordat de kust de winterstorm moet velen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.

Het loopt tegen het eind van het seizoen;
dat kan de laatste warmte niet verhelen.
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.

Ik ben geen doorgewinterd villanelleschrijver, maar is het niet de bedoeling dat de twee terugkerende regels steeds op een andere manier gebruikt worden? Dus geen volledige zin zijn, maar een deel van een zin die steeds op een andere manier aan een andere regel gekoppeld wordt? Want dat is in dit villanelle niet het geval.

Ik heb geen verstand van villanelles, maar vind het wel een sierlijk, welluidend gedicht.
Het is ‘het waterhoen’ en die ene schoen is wel erg om het rijm.

Mooie villanelle, Niels

ken je deze site?

www.poezie-in-beweging.nl/framerechts/po...dicht/villanelle.htm

volgens mij hoeft in een villanelle niet per se een wending/omkering in de dichtregels te worden gemaakt maar het is wel leuk als het lukt.

even een puntje: in regel 8 valt "tussen" metrisch uit het spoor.

groet, Ben

even gekeken op die site, Ben, maar kennelijk worden er in Nederland geen Villanelle's geschreven

Het is een aardige site met als doelgroep jonge middelbare scholieren.
De uitleg van de villanelle was fris en prettig leesbaar.
De voorbeelden schieten wat tekort, daar ben ik het mee eens.

Frank, Drs.P beveelt inderdaad korte zinnen aan, maar eerlijk gezegd weet ik niet uit welke traditie dat stamt.
De bekendste Engelse villanelle is van Dylan Thomas en heet "Do not go gentle into that good night"; zie www.uni.edu/~gotera/CraftOfPoetry/villanelle.html . Dat is tevens een van de refreinzinnen; de andere is "Rage, rage against the dying of the light". Het gedicht is juist daarom zo dramatisch, omdat deze zinnen steeds herhaald worden.
De opmerking van Ben over de wending/omkering bevalt me wel.

Katja, inderdaad het hoen; ik heb het aangepast.
En inderdaad, schoen is rijmdwang. Dat blijft nog even zo.

Ben, nee die site kende ik niet.
Tja, dat "tussen". Net als "over" is heet volgens mij wel meer vertoond (Perk, Kloos). Ik kijk er nog even naar.

Allen (ook Frans en Bas), dank voor de vriendelijke woorden

Ben, regel 8 is aangepast. Het resultaat bevalt me wel.

Katja, ook regel 13 is aangepast. De schoen is een wandelschoen geworden, wat voor mijn gevoel iets logischer is en dus iets minder riekt naar rijmdwang.

Een terecht voorpaginavers!

Beste Niels,

Ik heb haar met smaak genoten, deze villanelle.

Je Koos

Dank Koos,

Ben, Katja, dank voor de verbeteringen

Omdat iemand hier vroeg naar bekende villanelles in het Nederlands, hier het ik een hele mooie van Baron Corniljie von Saxen:

Villanelle voor mijn vader

Vlucht voor de strompelende waanzin,
verbrijzel de speeldoos in je hoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.

Aan één breekbare draad, als een spin,
van je huis en je zinnen beroofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.

Als een kruipend gif heeft de weerzin
haast de gloed in je ogen gedoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.

Dwalend en dromend van je begin
ben je nu door morfine verdoofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.

De dood wordt je nieuwe gemalin
al heb je steeds in het leven geloofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.

Tijd en lijden zijn nu zonder zin,
een zwarte schim heeft vrede beloofd,
vlucht voor de strompelende waanzin,
ijl onder het maanlicht de nacht in.

Guido, hier ontmoetten we elkaar weer. Een mooie Villanelle, helaas mankeert er het e.e.a. aan. Ik ga er niet uitgebreidt op in, dat heeft geen zin, maar het komt te vaak voor dat ge-eerde dichters lelijke fouten maken.
Zo maar even: beGIN / WAANzin , heet bij ons schrikkelrijm.
zonder zin, waanzin,weerzin. Rijkrijm dus. Over het metrum zal ik zwijgen, hoewel er iets van te zeggen is.