Boerenleed

Ze vechten voor bestaan en boerenland
Blokkeren met hun tractors wegen, lanen
En zelfs van woede stichten ze soms brand
Hun voortbestaan dat wankelt op de rand
Maakt plaats voor campings en voor rodelbanen.

Knap gedaan, Riet!
Zo zie je maar weer: oefening baart ook lobbertangen

Riet heeft al enige tijd blijk gegeven erg gedreven te zijn in het proberen een ‘lobbertang’ te makken. Dat is nu dus gelukt en is sprake van veel waardering. Natuurlijk vind ik het ook erg knap dat na zoveel inspanning iets is ontstaan dat aan bepaalde regels voldoet.
Ik ben echter wel wat verbaasd over de aandacht voor het fenomeen ‘lobbertang’. Eerlijk gezegd heb ik maar zelden een voorbeeld gezien (met uitzondering van enkele producten van Remko en Wim) waar ook de inhoud overtuigt. In het geval van Riet stuit ik meteen op het onlogische van ‘lanen’ die geblokkeerd zouden worden en ‘rodelbanen’ die in ons land op de plek van boerderijen zouden komen. Deze vormdwang doet voor mij af van de waardering die ik zeker voel voor het vele puzzelwerk dat door Riet is verricht.

Beste Hans,

Vergelijk het maken van een lobbertang met het maken van je eerste cryptogram. Dit kost de doorsnee kruiswoordpuzzelaar in de regel nogal wat hoofdbrekens.
Bij het opbouwen van een lobbertang is sprake van verschillende stadia. In elk stadium kun je vastlopen en moet je je werk in de prullenmand gooien.
1. het vinden van een woord waarvan een aanvaardbaar anagram te maken valt. Deze twee anagrammen moeten metrisch in hetzelfde gedicht kunnen passen.
2. Het vinden van rijmwoorden bij de twee anagrammen. Hiervoor mogen alleen de letters uit de anagramwoorden gebruikt worden, hetgeen de rijmmogelijkheden ernstig beperkt.
3. het verzinnen van een verhaallijn die op zijn minst acceptabel, maar liefst overtuigend en zo mogelijk ook nog een beetje humoristisch is.

Het laatste is in de lobbertang van Riet inderdaad discutabel. Ik vind echter dat je bij de beoordeling van een lobbertang ook rekening mag houden met (het gebrek aan) ervaring van de dichter en de totaalprestatie. Ik gun Riet daarom van harte een compliment.

Hoe serieus moeten we het fenomeen lobbertang nemen? Net zo serieus (of zo weinig serieus) als het ollekebolleke denk ik. Het is voorbehouden aan een kleine groep plezierdichters die er plezier aan beleven en hun product graag op het forum laten zien. Sommige lezers zullen er hun schouders bij ophalen. Maar een geslaagde lobbertang verschaft de dichter nog veel meer plezier dan het oplossen van een cryptogram ...

Hartelijke groet,
Wim

Dag Hans,
Haha, je reageert hetzelfde als mijn man. Dank je wel voor je reactie. Ik begrijp wat je bedoelt.
Toch denk ik dat deze lobbertang redelijk geslaagd is, gezien de vele bedankjes. Niettemin zie ik zelf ook dat ik me nog niet kan meten met cracks zoals Remko of Wim.

Op 3 januari 2022 reageerde monhausser op het gedicht ‘ontslagbrief’ van René Turk. Een klein citaat eruit: “Volgens mij moet je zo'n lobbertang in de eerste plaats zien als een olijke taalpuzzel. Er is veel gepermitteerd, juist omdat het over het algemeen een tamelijk hoog nonsens-gehalte heeft.”
Een rodelbaan zou theoretisch nog wel mogelijk kunnen zijn. Ook al zie ik dat niet direct gebeuren. Het blokkeren van ‘lanen’ is inderdaad onzin (en dat mag dus, in beperkte mate), maar het was het énige woord dat ik kon gebruiken (danen of ranen is niets).

Groeten,
Riet

Dank je wel, Wim. Ik zie dat ik mijn reactie op Hans te lang open had.

Groeten,
Riet

Bedankt Wim voor het noteren van het lobbertang-procedé, dat uiteraard al wel bekend is.
Wellicht ben ik niet duidelijk genoeg geweest, maar mij ging het alleen om het aanstippen van het, voor mijn gevoel te weinig benadrukte INHOUDSaspect.
Mijn woorden waren niet zozeer als kritiek bedoeld als wel een poging tot benadrukken van mijn mening dat wij (en echt niet alleen beginners) voortdurend moeten waken voor vormdwang die zo makkelijk een verder geslaagd vers kan verminken. Optimale harmonie tussen vorm en inhoud moet ons streven blijven.
Dus, en nogmaals, ik heb alle respect voor het doorzettingsvermogen van Riet om na het vooral bij jou inwinnen van adviezen, te komen tot een lobbertang. Maar ze heeft er óók recht op te weten dat er een lezer is die wat moeite heeft met het onlogische gebruik hier van ‘lanen’ en ‘rodelbanen’.
En al die geuite waardering is terecht!