Hun voorgerecht was vette kreeftensoep,
ze slurpten het in duistere foreesten,
of in het eigen dorp, op straat of stoep.
‘Drank! Vrouwen!’ klonk hun opgefokte roep,
in aanloop naar hun ruige pokerfeesten.
Dag Wim, een uiterst fraaie (s)lobbertang, maar de 4e regel valt niet lekker uit te spreken want door het uitroepteken krijgt Drank! ook een klemtoon.
Hartelijks, Peter
Dank voor je waardering.
Het was natuurlijk makkelijk om binnen het metrum een soepel lopende zin te bedenken, maar ik heb bewust gekozen voor een heftige antimetrie, om de zin ‘opgefokter’ te maken.
Bij het voorlezen vraagt dit dan om een korte pauze na ‘Drank!’
Een kleine opmerking naar aanleiding van de discussie over de klemtoon. Ik kan me goed vinden in Wims redenering. Ik vind dit een prettige antimetrie en daar moeten we ook niet bij voorbaat bang voor zijn, lijkt me.
Dank voor de uitleg Wim en ik vind met Jaap ook dat dit moet kunnen. Het blijft wel een uitdaging voor wat minder gelouterde en gelauwerde dichters om te beoordelen wanneer zo'n bewuste antimetrie wel en niet is 'toegestaan', gezien de strenge reacties die hier worden gegeven op metrische onregelmatigheden.
Ik ga naar bed gelukkig en tevree. Geen oorlog of bestuursbedrog houdt mij nog langer wakker. Geen politieke kakker verstoort mijn zoete nachtrust nog, want Pipo is weer terug op de tv.