eeuwigjong.nl

De ouderdom komt met gebreken
Dus naar een website uitgeweken
Ik vond daar snel een medicijn
Dat mij verlossen zou van pijn
Ik zou weer sterk en jonger wezen
De rest kon ik maar moeilijk lezen

Ik heb nog steeds een stokoud lijf
Wel staat mijn pik nu ook stokstijf


(c) Arjan Keene

Best aardige witz, Arjan alleen die laatste regels... 2x stok.
misschien was dat juist de bedoeling
suggestie:

Ik heb nog steeds een stokoud lijf
Wel staat mijn pik nu pijnlijk (of prachtig, net waar je naar toe wilt) stijf

kiek maor, mien jong.
groet, Ben

Dat mij verlossen zou van pijn

Om mijn woning peppels staan

Dank, heren!

Ben, de dubbele 'stok' was inderdaad bedoeld, maar is wellicht toch minder gelukkig. 'Pijnlijk' vind ik wel een fraaie suggestie.

Bas, als ik je goed begrijp bedoel je dat de klemtoon in die regel meer op 'Dat' dan op 'mij' valt?

'Stokstijf-stokoud lijf' rijmt niet. In het ene geval ligt de klemtoon op stok, in het andere op stijf. Als je de beoogde dubbelheid met stok wilt handhaven, zou je i.p.v. stokstijf iets kunnen bedenken als stokkig stijf. Het vulwoord 'ook' kan dan vervallen. Nou ja, een beetje stuntrijmwerk. Maar misschien brengt dat je in de buurt van het beoogde effect.

Groetjes,
Frits

maar HIJ staat als een stok zo stijf.......

Bas, als ik je goed begrijp bedoel je dat de klemtoon in die regel meer op 'Dat' dan op 'mij' valt?

Nee, Arjan, 'dat mij verlossen zou van pijn' doet mij zeer. .
Gossie, begin jij ook al? ( om mijn woning peppels staan)

Frits Criens schreef :
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik het dubbele gebruik van stok wel waardeer.

Frits roert een punt aan, dat mij allang bezighoudt: waar ligt de klemtoon is woorden als stokstijf, stokoud, gloednieuw, spierwit, pikzwart, brandschoon, etc?
Voor zowel eerste en tweede lettergreep is iets te zeggen.
Volgens mij maakt Arjan handig gebruik van deze onduidelijkheid, of liever deze mogelijkheid.

Volgens de online Van Dale (klik) valt bij alle woorden die jij noemt de klemtoon op de laatste lettergreep.

De voorbeelden van Niels spreken we doorgaans wel uit met de klemtoon op de tweede lettergreep. In een oude Kramers die ik vond (ivm een verhuizing zijn boeken zoek of in opslag) staan ze nog wel op de eerste lettergreep. Kennelijk komt er af en toe toch nog iets zinnigs uit de spellingshervormingen.
(Dank overigens allen, het versje gaat nog in de recyclington.)

Het is gloednieuw hoor, sprak de man

Zo’n gloednieuw ding doe je niet weg

Hoewel akelig specialistisch geeft de volgende bachelorscriptie (in ogenschouw genomen door Marc van Oostendorp, u weet wel, die ons altijd over de historie van het Nederlandsch laat weten middels sonnetten van velerlei pluimage) tussen de regels door wel weer dat er geen touw aan vast te knopen valt.

Althans, dat de 'goede' uitspraak, die ik eigenlijk niet anders kan vaststellen dan middels een methode zoals Bas ook gebruikt, vaak met voeten getreden wordt, en de uiteindelijke uitspraak met tal van factoren verband houdt.

Verheugt, mensen. Het bezorgt ons adempauzes.

Link: media.leidenuniv.nl/legacy/vanden-wyngaerd-emma-ba-scriptie.pdf

Deze link werd eerder gepost in een discussie omtrent ollekebollekes.

Judy, Arjan, Bas, Ditmar, bedankt.
Ik las even een leespauze in.