Ze sprak tot haar vriendinnen in de bus:
'Met westenwind hoor ik de walrus fluiten.
Wanneer het oostenwind is daarentegen,
dan ruik ik 's nachts de eendenfokkerij.'

Toen was het voorbij, ze stapte uit.
Ik weet niet wie ze was en hoe ze heette.
En wat mij stoort is dat ik nooit zal weten
Hoe fokeend ruikt en hoe de walrus fluit.

Mooi vind ik dit. Doet me in de verte aan iets denken, maar weet even niet zo gauw wat.

ps Ik heb een tijdje geleden 'Tweelingsterren' gekocht van jouw alter ego Heb ik zeer van genoten.

Ha dank! Mijn alter ego wil nog wel eens te serieus doen over poëzie. Ik overweeg nu een lichte bundel, om hem te laten zien dat het allemaal niet zo zwaar hoeft

Dat lijkt me een uitstekend idee. Bijzonder dat je met beide genres zo goed uit de voeten kan.

Ach, dat verschil is volgens mij van buiten opgelegd. Het zijn wat mij betreft twee punten in hetzelfde spectrum

Dag Balthasar,

Ik heb zojuist je twee 'waar-gebeurdgedichten' gelezen die ik uitgesproken geestig vind, zeker het eerste gedicht kon me zeer bekoren: inhoudelijk gezien, light verse in optima forma naar mijn bescheiden mening.

Ik vroeg me af of je hiermee een nieuwe genre wil introduceren, een soort Leugenoctaaf. [Zou ik je wel aanraden.] Wat me opvalt, is dat je kwatrijnen geen vaste rijmstructuur vertonen. Doe je dat met opzet en zou het niet het overwegen waard zijn wel zo'n structuur te formuleren, waardoor de gedichten hechter worden en minder 'rommelig'?

Groetjes,
Leonora

Hoi!

Dank je! Als antwoord op je vraag: als er geen dwingend schema is (zoals bij een ollekebolleke) ben ik niet heel erg strikt. Liever een losjes maar werkend gedicht dan een geforceerd rijm. En hier geeft juist het losse parlando-effect de gedichten hun kracht, lijkt me. Maar het is wel een vraag die ik me ook elke keer weer stel.
Groet,
BvS

Ik vind het bijzonder hoe die eerste vier regels niet rijmen, maar dat door het strakke metrum niet stoort en zelfs nauwelijks opvalt. En met die binnenrijm wordt het soepel verbonden met het tweede deel. Oftewel: mooi vers Balthasar!

Dank!

Balthasar,
Dat er geen dwingend rijmschema is heb je zelf bedacht. Niemand is verplicht rijmend te schrijven. Geldt zelfs het OB, maar dan mag het geen OB heten. Maar ik mis de prestatie. Rijmend schrijven is namelijk veel moeilijker.
Het eerste kwatrijn als blank vers en het tweede rijmend doet wat onbeholpen aan. Schrijf dan alles als vrij gedicht.
Regel vijf is metrisch niet in orde.
Jaap Fischer/ Joop Visser schreef ( en zong) ooit een lied dat niet rijmde. Niets nieuws onder de zon.
Vanuit mijn schuttersputje achter de egelstelling gegroet.Bas

Dat ben ik niet met je eens Bas. Een goed vrij vers moet aan zijn eigen interne consistentie voldoen en dat ik een stuk moeilijker dan klakkeloos een schema volgen. Los daarvan rijmt de eerste strofe wel degelijk, maar, en misschien is het nieuw voor je, er is meer dan eindrijm.

Wat ik met dwingend rijm bedoelde:
als ik een ollekebolleke schrijf slaag ik daar alleen in als ik aan het schema voldoe. Als ik geen vaste vorm nastreef doe ik dat net zo makkelijk niet. Ben ik meteen van fundamentalistisch gezeur af of iets wel of niet metrisch in orde is.

Ten slotte: je hoort mij niet beweren dat er iets nieuws onder de zon is. En dan laat ik het flauwe tegenargument dat vormvast rijmen ook bepaald niet revolutionair is gemakshalve maar achterwege.

Bus/ walrus, batelérijm, als ik het wel heb. Is iedereen ook meteen opgevallen.

Iedereen? Heb je een rondje gebeld?

Ik heb de vraag over het vaste schema opgeworpen. We zullen elkaar wel niet kunnen overuigen en hoeft eigenlijk ook niet. Maar ik vind een gedicht met een vloeiend metrum en een elegant rijmschema altijd net iets meer hebben dan een vrij gedicht [los van de inhoud dus, dat is een andere factor] Een gebonden vers is voor mij ook uitdagender om te maken: je legt jezelf technische hindernissen op die je moet overwinnen, zonder dat je jouw inhoud geweld aandoet. In het geval van 'Waar gebeurd' zou ik een schema aaba bbab wel zien zitten. Volgens mij is door de oude meesters [Polzer, De Wijs, Van Niewint, Van Wissen, Van der Pluijm o.a.] de term light verse min of meer exclusief van toepassing verklaard op de vormvaste uitingen van pleizierdichten. Dat hoeft niet te betekenen dat iemand zich ook maar iets van die claim hoeft aan te trekken, al kan dat tot spraakverwarring en onbegrip leiden. Ik voel me wel bij vormvastheid en Bas kennelijk ook. Gelukkig is poezie een veelstromenland en laat dat ook maar voor het light verse blijven gelden.

Groetjes,
Leonora

Nu ja,
Ik hou zelf ook van vormvastheid maar soms mag je daar wat mij betreft dus van afwijken. Waar Bas en ik verschillen is dat dat in mijn optiek niet per definitie een zwaktebod is. Soms wordt het ritme iets meer Jazzy, soms heeft een stokkend metrum een functie. Enfin, zoals je al zei, in het huis van de poëzie zijn vele woningen.

Hartelijks,
BvS

Leonora, je stipt met die opmerking over de definitie van light verse en de verwarring daaromtrent terecht een belangrijk punt aan.
Het is al eerder aan de orde geweest en ik had net als reactie een buitengewoon lang stuk gemaakt -dat spoorloos verdween omdat ik volgens de computer de verkeerde code intoetste (wat @#$#$!%^&$niet zo was)-
maar ik ben nadat ik uitgevloekt was,nu maar eens aan dat stuk hierover begonnen dat ik al lang beloofd had.

Ik ben benieuwd Jaap! Het lijkt me een vorm-versus-inhouddiscussie. Maar ik klooi ook maar wat aan

Overigens is deze site 'de portaalpagina voor gebonden poezie, light verse, nonsenspoezie, humorpoezie en plezierdichten' en ergens onder die paraplu valt het volgens mij wel.

Ik zie werkelijk het probleem niet. Ik schrijf met plezier grappig bedoelde gedichten. En dat Leonora het graag vormvaster heeft valt te verdedigen maar dat is niet altijd mijn stijl. Mensen kunnen dat leuk vinden of niet.

Maar wat bezielt iemand als Bas om het eindproduct op grond van een losser ritme te diskwalificeren? Waarom is het volgens hem geen prestatie (terwijl ik met zekerheid durf te stellen dat ik er langer over heb nagedacht dan hij over zijn repliek elders op deze site)

Enfin, voordat ik doorsla, truste!

Interessante discussie, heren, tussen de rekkelijken en preciezen Wellicht kan het artikel van Jaap daar wat richting aan geven en onderbouwende argumenen inbrengen. Allemaal prima, zolang we elkaar maar niet met religieuze onverdraagzaamheid te lijf gaan.

Overigens, Jaap, het verdwijnen van langere teksten omdat je een foute code hebt ingevuld, is mij ook al een paar keer overkomen. Voor ik mijn bijdrage nu plaats, copieer ik hem even, dan kan ik hem later altijd weer 'plakken'.

Groetjes,
Leonora

Je komt nog eens iets tegen bij dat rubriceren.
Wat een mooi gedicht!
Onmogelijk te zeggen wat er nou precies zo mooi aan is, die fluitende walrus natuurlijk, maar ook de eendenfokkerij doet het goed.
De klank is ook zo mooi, het lijkt wel of er veel meer klinkers in zitten dan in andere gedichten.