Verlangriemke

Sinterkloas ik möt bekenn,
mien geleuf in oe been’k kwiet.
Dat zeg ik nich um oe te ploagn,
‘k heb ok niks biej oewn zwartn knecht.

Wat wa besteet - en noe kö’j lachn,
man, brek miej de bek nich los,
’t steet op al dee rooie weempels -
dat is dat witte Tweantse peerd.

Nee, iej hooft miej niks te geavn,
‘k heb biej t hoes a pröttel zat
Doarbiej he’k in mien hille bestoan
van oe zölf nog nooit wat kreegn.

A’j dan toch as oaldn griezn
kadookes smiet in iedern hook,
aans nich as um oew echtheid te bejoan,
doot miej dan mer n riemweurdkeslexicon.

Leuk om ook eens een light verse in dialect te lezen.
Hoop meer van je te lezen. Dan, wellicht dank zij Klaas, ook op rijm?

Knap gedaan, vijfschrijver, (= pseudomniem van???)
Leuk met dat pseudorijm, goed zoeken naar synomiemen is vaak lastiger dan goed rijmen.

Groet, Ben

Hebbes! Eindelijk een blank vers, dan is die categorie ook van een voorbeeld voorzien, zij het met per ongeluk één rijmwoordje en met een hier en daar niet al te best kloppend metrum, zoals in de twee laatste regels. Kun je daar nog even iets aan doen, Vijfschrijver?

Bekenn -jenn
Kwiet -Piet

Hoe blank is dit vers?
Vul de synoniemen in en merk dat dit gedicht prachtig rijmt.
De mees metrum problemen zijn dan ook opgelost...

Groet,
Ben

Goed, goed, ik doe het voor de zekerheid dan maar bij Gebonden Verzen. Ik heb me gisteren al genoeg geblameerd door een fout te maken die ik best zelf had kunnen herstellen, en daar die arme Arjan mee lastig te vallen.
Ik verwacht van Ben op korte termijn 1 Blank vers.

Neem één van je sonnetten, vervang alle rijmwoorden door een synoniem, en klaar is Kees/ Ben/ Bas en ook Katja. Van alle rijmkoppels hoeft slechts de helft vervangen te worden.

Ha Bas, dat was inderdaad de intentie
een ding zie je nog over het hoofd:
voor plezierdichters is het ook nog interessant om - door de vervanging van die rijmwoorden - het zo ontstane gedicht humoristischer te doen zijn dan het origineel.
ik ben nog op zoek naar een voorbeeld...


gevonden: een versje dat ik lang geleden eens maakte - voor wat het waard is -



Geen diploma

Er hangt een briefje aan de deur:
Stil! De dichter doet examen!
En zonder maren of gemor
sluipt men langs gesloten vensters.

Hij doopt zijn pen in vuil sonnetter
-demonen krijsen in de hel-
vult zijn papier letter voor teken;
't poeëm beslaat het hele blad.

"Plots gaan er de eng'len zingen,
een milde zon daalt, dankt de Heer,"
zijn hand schept wonderschone zaken,
zijn vingers schieten heen en terug.

De leraar, echter, roept bekakt:
"Mijnheer de dichter is gesjeesd!"

Leuk sonnet, Ben, maar ik geloof dat het nog leuker is zoals het was. Is ‘sonnetter’ een fantasiewoord?, dat vind ik wat minder.
Je weet wel erg goed de bedoelingen van Vijfschrijver (nu met fraaie illustratie op de voorpagina) te doorgronden...hm....VIJFschrijver?
Je doodt toch niet de tijd in het landelijke Groningen door alle bijdragen van Bas, Kees, Remko, Vijfschrijver en Inge te schrijven?

Ben, ik ken dit effect. Jaren geleden ( wat is origineel) las ik al iets dergelijks. Het effect is het meer aan denkwerk volledig waard.

Hoe blank is een vers? Hoe Twents is een tukker?
Als tweede generatie gastarbeider in Twente beleef ik plezier aan het dichten in het Twents, die heerlijk zingbare compakte taal(?).
Bovenstaand St. Nicolaasgedicht heb ik gemaakt om bij de overhandiging van de eerste druk van het Riemweurdkesbook in november 2009 stotterend voor te dragen. Dan vult de toehoorder het juiste rijmwoord in voordat de stotteraar zijn synoniem uitkraamt.
Het blijft sinterklaasrijm en dat het metrum aan het eind ontspoort maakt de grap alleen maar groter.
Inderdaad, Ben: jennen/Piet; vlaggen/ros; leavn/had; bewiezn/riemweurdkesbook.

En zeg nou zelf, met een klein beetje moeite is dat Twents toch best te verstaan/lezen?

Groetn,
5

De uitgever kan er ook wat van:


En noe in t plat
an t riemn en dichtn
zoonder t gat
van n stool te lichtn.

Goaitsen van der Vliet

Ik ben het helemaal met je eens, de consequente manier van on-rijmen liet niets te raden. Ik lees zelf ook wel Gronings en Drents dus het Twents is ook best te volgen.

Ik was alleen benieuwd of dit nu wel of niet een blank vers was op basis van het feit dat de zinnen niet direct rijmen maar bij nader inzien en substitutie juist wel prachtig rijm laten zien...

Groet, Ben

Maar dan moet IK een Twents synoniemenboek

Serieus, verwacht niet van mij het Twents zo goed te verstaan dat ik de synoniemengrap even oplos. Dat is wel het nadeel van dialectgrappen.

Verschrikkelijk Gedicht!

(Verschrikkelijk Gezicht!)


Mijn haren vallen "boem" van mijn hoofd.
Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui.
Ik kan de hele dag wel bezig wezen
haren van mijn trui te vegen.

Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen,
ontneemt op die manier mijn blik.
En buig ik mij een keer voorover
hangen er wangen in 't gezicht.

Ook mijn gebit is aan 't vergelen
en al mijn tandvlees trekt terug.
Met die kieren in mijn kaken
is 't geslis niet van de lucht.

Uit beide oren komen haren
en heel mijn neus is dicht gegroeid.
Ik kan alleen nog adem halen
door die kieren in mijn smoel.

Beide ogen missen scherpte
en zijn liever lui dan moe.
Glazig staart rechts naar de verte,
links hangt doelloos in de hoek.

Als ik eens door een spiegel heenkijk,
ontdek ik tot mijn grote vreugd
dat ik, gezien mijn hoge leeftijd,
gezegend ben met heelveel jeugdpuistjes.


Iets in deze richting, Frau Katja?
Keurig HoogHaarlemmerDijks toch?

Mooi gedicht, Vijfschrijver! Er komt veel goeds uit Twente, Willem Wilmink, Herman Finkers, Goaitsen van der Vliet.
We vind ik dat het metrum, zeker voor een blank vers, dat het van het metrum hebben moet, beter kan. Als suggestie en om aan te geven wat ik bedoel een bewerking:

Mijn haren vallen van mijn hoofd.
Ze vallen zomaar op mijn trui.
Ik kan de dag door bezig wezen
met haren van mijn trui te vegen.

Soms zakt mijn voorhoofd op mijn ogen,
ontneemt mij zo mijn open blik.
En buig ik mij een keer voorover
dan hangen wangen in 't gezicht.

Ook mijn gebit is aan 't vergelen
mijn tandvlees trekt zich rap terug.
Door al die kieren in mijn kaken
is het geslis niet van de lucht.

Uit beide oren komen haren
en heel mijn neus is dicht gegroeid.
Ik kan alleen nog adem halen
door die paar kieren in mijn smoel.

Mijn ogen missen beide scherpte
en zijn veel liever lui dan moe.
Rechts staart glazig naar de verte,
links hangt doelloos in de hoek.

Als ik eens een spiegel in kijk,
merk ik tot mijn grote vreugd
dat ik, op mijn hoge leeftijd,
puistig als een puber ben.

Het is nu wel minder sappig en authentiek geworden.
Ik zou zeggen dat het in de oorspronkelijke vorm een aanwinst is voor de categorie Vrije Verzen, en in een meer metrische vorm voor Blanke Verzen.
Je moet het dan even opnieuw als onderwerp insturen onder de gewenste categorie.
Waarom noem je jezelf Vijfschrijver?

Ik heb ook weleens zoiets geschreven:

Het oude huis

Straks moet ik mijn biezen pakken
en mijn oude huis verlaten.
Verf noch hamer kan mij baten.
Het telt te veel ongemakken.

Door de kieren
trekt de koude.
Dat doet oude
stramme spieren
weinig goed.

Spanten kermen.
Het huis is vervuild.
Wind die in de schoorsteen huilt
wentelt klonters bloed.
Vlooien zwermen
door de gang.
Het behang
hangt in vellen
aan de kaken.

Botten kraken.
Pezen scheuren.
Kwade gezwellen
kloppen en kwellen.
Loshangende deuren
rammelen, piepen
zeuren en griepen
over hun pijnen.
Balken, kozijnen
zijn krom van de jicht:
onderhoud is daar
nog nooit aan verricht.

Ik bewoonde 't heel mijn leven
zonder er ooit een cent voor te geven.
Het huis is slecht
een slechte eter.
Dokter zegt
't wordt nooit meer beter.

Maar ik ben er aan gehecht.
Nu, door ouderdom geplaagd
word ik uit mijn huis gejaagd.

Dominee komt met me praten.
Ik heb geen weet van god noch gebod.
Ik moet mijn oude krot verlaten.
Is dat niet te veel gevraagd?

Katja Bruning