Babs, je gedicht raakt een héél tere snaar bij mij. Ik lees het door een sluier van tranen, want het doet mij denken aan mijn aanbidder Ridder Roderick. Ons huwelijk is afgesprongen, omdat het hem niet lukte op zijn knieën te gaan, het embonpoint van mijn bon vivant zat in de weg.
Nu zit ik met mijn trouwjurk en mijn huwelijkspermanent; ik heb al een kikker gekust, maar die werd een bouwvakker en bovendien bleef hij groen.
Gelukkig heb ik mijn Dichtkunst nog.
De laatste regel luidt eigenlijk: maar volslank, omdat ik geen andersetenden wilde kwetsen, maar dat kwam helaas niet door de vormcensuur van de redactie.
Een berustende groet,
Jannie
Ridder Roderick
Ridder Roderick
is onvervaard
fijnbesnaard
welgemoed
vroed
galant
en amusant
maar dik
Jannie Keteloire