Welkom,
Gasten
|
|
De recidivist
Vanwege heling, diefstal en wat brandkastkraken stond hij als crimineel met regelmaat terecht, verdween dan weer een aantal maanden in de hecht en nam steeds voor met zijn praktijk te zullen staken. Maar elke keer als hij weer uit de bajes kwam dan zat -ie strijk en zet toujours bij de penoze en sprak dan af met Dove Daan of Manke Bram om zich een nachtje in een bankkluis te verpozen. Hij nam zich immer voor de misdaad te verlaten wat hem nooit lukte, hij ging steeds weer in de mist. Omdat zijn vrouw en kroost er dagelijks van aten bleef hij zijn hele leven lang recidivist. De laatste keer dat hij weer voor de rechter stond voelde hij borstkramp en kreeg pijn in alle leden. Ook speurde hij een schrale droogte in zijn mond, toen kwam de wisseling van heden naar verleden. En zo heeft hij het pad der misdaad toch verlaten. Wat hem nooit lukte, dat kreeg Hein wel voor elkaar en bij het graf sprak een van zijn Penozematen ~Jij blijft nu eerlijk, er valt niets te jatten daar~ Koos Haydn |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
|
Ik ga vanavond maar een rookkring blazen
En mijn jeneverglas blijft ook niet droog
Ik hef het in de blauwe walm omhoog
En zal daarna eens stevig door gaan dazen
Als eerbetoon aan Simon Vinkenoog
Als dichter niet een van die houten klazen
Vol zelfbeklag en mooie spanningsboog
Ik snapte wel geen bal van zijn betoog
Maar liet me altijd blij door hem verbazen
En rook een joint op Simon Vinkenoog
Maar weinigen die ooit zijn werk herlazen
Het ging meer om de mens, de demagoog
Die met verruimde geest zijn verzen spoog
En woedend over liefde stond te razen
Vaarwel, vaarwel, o Simon Vinkenoog!
De blinde, hersenloze New-Agedwazen
Verloren hun partij-ideoloog
Maar zaterdag verschijnt een regenboog
Als regenwolken worden weggeblazen
Als eerbetoon aan Simon Vinkenoog
Dan schuiven ze hem zachtjes in de oven
-Hoe tragisch is het sterven van een kind-
Daar wordt een flink pak hasjiesj bijgeschoven
Wij blijven achter, blowing in the wind