Een mooie, duidelijke en nuttige recensie waar Joost blij mee mag zijn.
Quirien van Haelen maakt ook onbekommerd rijmparen zoals tijd-site.
Een enjambement over een witregel heen vind ik iets om in elk geval heel goed over na te denken, er moet dan inderdaad een pauze zijn, bijvoorbeeld een denk- of droompauze.
Maar verder zie ik niet in waarom je, behalve waar dit volgens de versleer verboden is, zoals tussen regels 1, 2 en 3 van het ollekebolleke, een zin niet op elk moment zou mogen afbreken. Je legt dan een licht accent op het laatste woord van de regel en schept een kleine pauze, die er zonder het enjambement niet zou zijn. Het enjambement is dus een instrument dat extra spanning kan brengen in het gedicht. Het moet wel goeddoordacht gebruikt worden natuurlijk en niet alleen om het rijmschema te laten kloppen.
De zoekmachine werkt weer, dus er kan voor meer informatie over het verschil tussen ‘toegestaan’ afbreken van een regel en enjambement gezocht worden op ‘enjambement’ of op bijvoorbeeld ‘syntactische eenheid’, een term die naar ik me herinner wel eens in de strijd werd geworpen bij discussies over deze materie.
