Toen het letterkundig tijdschrift
Hem een briefje toe deed komen,
Met het verzoek het woord @%$&?!
Dringend doch beleefd te vervangen
Vond hij na dagenlang zoeken %@$?&!
En jawel hoor: het paste eveneens

Deze vind ik wel leuk, want die laatst regel herken ik, en dat herkennen lijkt MIJ een sterke kant van deze vorm. Wat de andere kringloopjes betreft, vind ik dat het metrum niet veronachtzaamd mag worden. Maar dat is natuurlijk mijn eigen mening.

Bas, ik geef je 100% gelijk wanneer je stelt dat het ‘herkennen’ de sterkste
kant is aan deze vorm. Hoe bekender de dichtregel des te eerder je zo’n
kringloopversje in mijn ogen kunt waarderen.
Ik heb daarom slechts geput uit “Domweg gelukkig, in de Dapperstraat”,
een (populaire) bloemlezing uit de bekendste gedichten uit de Nederlandse
literatuur, bijeengebracht door C.J.Aarts en M.C. van Etten. (Bert Bakker 1996)
Wat het metrum betreft : Ja, dat is soms een lastig iets wanneer de eerste en de
laatste regel van het originele gedicht in een totaal ander metrum zijn geschreven.

Godsodegloeiende!
Remko, waar sláát dit op?
Waarom wordt hier
Met mijn woordkeus gespot?

Nou, er zijn echt nog wel
Grovergebekteren
Kapitein Haddock bijvoorbeeld
En God

Remko, ik ken het probleem van de verschillende versvoeten. Katja toonde nog een ander probleem, nl. 'het..dat en de..die'. Zo simpel is het kringloopvers dus zeker niet. De vraag is dus of de grap de 'fouten' goedmaakt. Naar mijn mening niet, maar ik besef dat ik streng in de leer ben, strenger dan velen nodig achten.

Bas Boekelo schreef : In principe niet natuurlijk, behalve als het wat toevoegt.
Het moet duidelijk zijn dat de fout niet is gemaakt uit gemakzucht of onvermogen, maar omdat daarmee een bepaald effect wordt bereikt.

Wij zijn het eens , Niels.