Met een stijve de hemel in.

Ik ben een opblaasmuzelmannetje
en staat zo'n bomgordel niet chic?
Ik heb een heel erg moedig plannetje:
ik blaas mij op in het publiek.
En al ben ik dan dood als een pier weliswaar,
maar een harem van maagden staat voor mij klaar.
Dus ik pak een granaat en ik trek aan de pin
en – Hup! – met een stijve de hemel in.

Allah Akbar!
Allah Akbar!
Allah Akbar! God is groot!
Allah Akbar!
Allah Akbar!
Dood aan de christen en de jood.

Ik ben een zelfmoordmuzelmannetje
en Mohammed is mijn profeet
en dat zal blijven, ook al kan het je
niet schelen wat ik zeker weet.
Als je Allah niet eert, of je doet maar alsof,
word ik vreselijk boos en ik ontplof.
Ik vermoord elke man zonder haar op z'n kin
en – Hup! – met een stijve de hemel in.

Allah Akbar!
Allah Akbar!
Allah Akbar! God is groot!
Allah Akbar!
Allah Akbar!
Dood aan de christen en de jood.

Je hebt ook jihadisten, die zijn zo ontzettend laf:
ze houden van een bloedbad, maar zij vrezen zelf het graf.
Ze pakken een kalasjnikov en schieten pief poef paf
of sturen kleine meisjes met een bom op jullie af.
En veilig, uit de verte, klinkt hun 'Allah Akbar'-blaf.

Ik ben een opblaasmuzelmannetje
Met explosieven op mijn lijf
en kwaadwil in mijn hersenpannetje.
Op naar het kinderdagverblijf!
Want dat volk dat zo bandeloos op is gegroeid
moet met wortel en tak worden uitgeroeid.
Dus ik druk op een knop en roep nog een zin
en – Hup! – met een stijve de hemel in.

Allah Akbar!
Allah Akbar!
Allah Akbar! God is groot!
Allah Akbar!
Allah Akbar!
Dood aan de christen
en aan atheïsten,
soefisten, boeddhisten
en ook hindoeïsten,
vooral cartoonisten,
aan Duitsers en Fransen
en mensen die dansen,
die drinken en daten
en varkensvlees eten,
aan vrouwen die rijden
en schoolgaande meiden,
gematigde moslims en de jood.

Mooi hoor.
Eén kritische noot.
De zinsconstructie in de regels 5 en 6 met dat verbindende ‘maar’ klinkt mij nogal onlogisch in de oren. Daar valt m.i. nog wel iets sterkers op te vinden.

Zeker mooi. Naast het kritisch nootje van Remco ook een half nootje van mij.

Zij houden van een bloedbad, maar zij vrezen het graf (zonder voor) denk ik.

groet,
Hanny

Goed dat je dat zegt, Hanny, want ik struikelde er zelf ook over. Inmiddels heb ik het aangepast.

't Is niet dat ik je negeer, Remko,ik heb het een aantal keer doorgelezen en vroeg me af waarom het zo onlogisch in jouw oren klinkt. Natuurlijk is het makkelijk aan te passen, b.v.:

Er staat boven een harem van maagden klaar

twee-en-zeventig maagden staan voor mij klaar

in 't hiernamaals staan zeventig maagden klaar

ik kom boven op zeventig maagden klaar

Overigens zal het sommigen wellicht opgevallen zijn dat ik in een paar zinnen van drievoetig naar een tweevoetig metrum ga. Dat is geen foutje, maar heeft te maken met de muziek die ik hierbij in mijn hoofd heb.

Het woordje ‘al’ in deze zin staat voor : ‘zelfs als’ (En zelfs als ik dan dood ben)
Het woordje ‘maar’ geeft in deze zin een tegenstelling aan.

M.i. kan je dus wel schrijven :

Ik ben wel dood maar ….
Ik ben wel oud maar…
Ik ben wel rijk maar…

maar m.i. niet :

Al ben ik dan dood maar
Al ben ik dan oud maar
Al ben ik dan rijk maar

Duidelijk. Dank voor je uitleg, Remko.
Ik denk nog even na over de beste wijziging.