Nog twee, zij het dan naar de geest en niet naar de letter van de à propossenwet.
Om de gemoederen niet te veel te verhitten en een mogelijke steniging te voorkomen, beloof ik dat mijn volgende bijdrage aan het forum een orthodox ollekebolleke zal zijn.

Aan het loket burgerzaken

Ik had onlangs een liefdesavontuurtje.
Ik stond te wieden in mijn bloemenperk,
toen kwam ze langs, Jolanda, van mijn werk.
We zoenden innig in het fietsenschuurtje,
tot Astrid binnenkwam en zei: ‘Ik stoor?’

Waar kwam ik nou toch voor?


Vriendendienst

Ik dronk laatst met een vriend een cappuccino.
Het is een vent die echt met euro’s smijt.
Hij raakte al een heel vermogen kwijt,
voornamelijk door gokken in ‘t casino.
Nu wordt hij door incassovolk gekweld.

Heb jij voor mij wat geld?

Voor Bas met steentjes gaat gooien omdat de versjes niet geheel zijn zoals de bedenker ze heeft bedoeld :
ik vind ze leuk, Wim.
Zoals je weet let ik altijd op kleine tekentjes.
Ik vermoed dat regel 6 van het eerste vers door Astrid wordt uitgesproken.
Als dat klopt, moet het tweede aanhalingsteken dan niet aan het eind van het vers staan?

tot Astrid binnenkwam en zei: ‘Ik stoor?

Waar kwam ik nou toch voor?'

Nee, dan heb je de clou helaas gemist, Inge. In deze interpretatie zou de titel nergens op slaan.
De laatste regel wordt uitgesproken door de ik-figuur die aan de balie van burgerzaken staat en door zijn verhaal aan de ambtenaar over zijn avontuurtje vergeten is waarvoor hij naar het gemeentehuis gekomen was ....

Oei, helemaal overheen gekeken, Wim...
Ik zwijg hier verder over en kijk uit naar jouw orthodoxe ollekebolleke!