Mijn levensloop begon niet al te prettig,
ik had een buitenechtelijke start,
kind uit een one-night-stand en dus onwettig,
een lelijk eendje, een geval apart.

 

Het blijft je heel je leven achtervolgen,
als buitenbeentje van het brave kroost,
het maakte me verdrietig en verbolgen,
ik snoepte en versnaperde als troost.

 

De partner die ik vond was medelevend,
ja, wij obesitasten zij aan zij.
Ik vond het ondersteunend en hoopgevend,
tezamen melk en honing, koek en ei.

 

De avondtafel werd ons koninkrijk,
zij is al net zo’n fastfoodgrootverbruiker.
Zelfs medisch zijn we ongeveer gelijk:
zij diabetes en ik basterdsuiker.