Een zekere Jerod Moore-Clayton heeft een limerick in twee haiku's geknipt:

There was an old man
From Peru, whose lim’ricks all
Look’d like haiku. He

Said with a laugh “I
Cut them in half, the pay is
Much better for two.

Olax heeft het in het Nederlands geprobeerd:

Er was eens een man
Met talent. Hij stond om zijn
Haiku's bekend, toen

Zei hij: wacht!, ik schrijf
Eén limerick, het werd zo
Meteen neergepend

(Maar ik vind het binnenrijm ik / limerick niet zo fraai). Limericks vind ik niks en haiku's ook al niet, maar deze combinatie is best leuk, toch?

Ik vind er van alles mis aan;
De grootste vergissing is dat vijf-zeven-vijf lettergrepen een Haiku is.
Een Haiku is meer dan dat; Het is een natuurgedicht, en de vorm wordt door Haiku-dichters serieus genomen. Een stukgeknipt vers een Haiku noemen is bespottelijk en getuigd van weinig respect voor de vorm en voor de liefhebbers. De “haiku’s” hier getoond zijn, door het enjambement , verplicht gekoppeld, i.p.v. afzonderlijke verzen te zijn.
Limericks vind ik niks en haiku's ook al niet, maar deze combinatie is best leuk, toch?

Ik hou niet van witlof en niet van tomatensoep, maar het dooreen husselen maakt het niet smakelijker.

Ik ben het helemaal eens met Bas. Daarbij zijn het sowieso geen haiku maar senryu. Een groot verschil. Haiku: natuur en jaargetijde (jaargetijde hoeft niet expliciet genoemd). Senryu: Menselijke onvolkomenheden, aardigheden etc. als antwoord op de van oorsprong deftige haiku.
Goede haiku en senryu kunnen mij wel bekoren maar met een limerick heb ik niks.

Ik denk dat het als eenmalig geintje bedoeld was maar het resultaat zijn twee waardeloze senryu.

groet,
Hanny

Het is humor, lieve vrienden. Gewoon humor.

Ik vind hem wel aardig. Er wordt een verhaaltje verteld in het gedicht en de versvorm pas zich daaraan aan. Iedere poging om iets diepers te zien is bij voorbaat mislukt.

Zoals Hanny zegt is het een eenmalig geintje, maar er zijn wel 2 uitdagingen:
- een betere Nederlandse vertaling
- het mengen van 2 andere versvormen

Op die manier gezien is een sonnet ook niets meer dan zeven distichons. En van een zevenvoets sonnet kun je heel wat haiku's knippen. Of Limericks. De vraag is wat het oplevert, wat is de meerwaarde. Een Bout-Rimé kan een apart gedicht zijn, maar dankt zijn meerwaarde aan het gebruiken van een bestaande eindrijmreeks. Maar ik benieuwd naar wat het idee van mengvers aan vermakelijks brengt.

In het interview met Jaap (door Inge) in Meander onlangs mengt eerstgenoemde betrokkene de haiku en de pantun. Wellicht een voorbeeld, inhakend op de uitdaging die Niels boven stelde. En wellicht dat Bas B. dat iets smakelijker vindt. Overigens vond ik het (Engelstalige) voorbeeld van Bas J. wel grappig als curiosum inderdaad.

(Goede limericks blijven geweldig, vind ik. Maar dat geldt typisch voor Britse limericks, ook door de conciseness van de taal leent het Engels er m.i. toch het best voor. 'The lure of the limerick', William S. Baring-Gould (ed.) uit 1967 vind ik prachtig, rijkelijk geillustreerd ook en tevens - de ondertitel - 'An Uninhibited History'.)

Senryu-triolet voor Bas en Hanny

Een triolet is
dit, voor Bas en Hanny, maar
deze keer verpakt

als senryu. Je
kunt natuurlijk zeggen: “Nee,
dat kan nie’, dit is

geen triolet voor
Bas en Hanny, want wat ik
zie daar schrik ik toch

wel van. Ieh! Enjam-
bement, dat is pas echt ta-
boe!” Geen triolet

dus, wel voor Bas en
Hanny, en ook verpakt nog
steeds als senryu.

Niels, ik waardeer je als dichter. maar hier ga ik niet op in.

overspringregels
het enjambementenspel
een senryu krimpt

Bas Boekelo schreef : Bas (en Hanny), het was bedoeld als plagerijtje.
Overigens wil ik nog wel iets meer zeggen over dit "mengen van twee versvormen"

basjongenelen schreef : Dat is waar, maar er is meer...

Bas Boekelo schreef : Daar sla je de spijker op zijn kop! Het blijft plezierdichten dus er moet een uitdaging zijn.

Zoals gezegd zijn er twee versvormen, maar die hebben niet dezelfde functie.
Versvorm 1 is de "echte" versvorm: dus limerick, triolet, etc.

Versvorm 2 wordt alleen gebruikt voor de layout. We hebben dus een gedicht in versvorm 1, die oogt als versvorm 2.
De haiku/senryu is een ideale versvorm 2: 17 lettergrepen is de enige eis, alle andere eisen t.a.v. haiku en senryu zijn in deze context irrelevant.
Er komen wel wat extra eisen aan het gedicht:
- het totaal aantal lettergrepen is een veelvoud van 17. Jerod Moore-Clayton heeft misschien nog wat moeten prutsen om tot 34 lettergrepen te komen, maar ik had mazzel: de gemiddelde triolet heeft 85 lettergrepen.
- Afbreken van woorden strekt niet tot aanbevelingen. Mijn "enjam-/bement" was functioneel, "ta-/boe" had ik graag anders gezien.

Naast haiku/senryu kun je voor versvorm 2 denken aan:
- elfjes: 11 woorden; nl.wikipedia.org/wiki/Elfje_(gedicht)
- sms-gedichten: 160 tekens
- twittergedichten, afgekort als twicht: 140 tekens, hoewel het er tegenwoording 280 mogen zijn

Zoals gezegd zijn er twee versvormen, maar die hebben niet dezelfde functie.
Versvorm 1 is de "echte" versvorm: dus limerick, triolet, etc.
Versvorm 2 wordt alleen gebruikt voor de layout. We hebben dus een gedicht in versvorm 1, die oogt als versvorm 2.

Rikkert Zuiderveld ( deze man ging jullie dus voor )

Dure verlovingstijd;
Wekelijks reisde een
Sint-Michielgestelse
knaap op en neer
naar zijn verloofde, een
Uithuizermedense.
Toen werd hij platzak en
Wou ze niet meer

Limerick -kwatrijn Bas Boekelo

Een herenkapper heeft in Ede
Een klant bij ’t scheren rap gesneden
Hij heeft ontsteld de fout gemeld
En zei ontroerd ; ” Hij rust’ in vrede’

Distichon -sonnet Bas Boekelo

Een stippellijn uit Otterloo
Sprak tot zijn arts:” Ik stotter zo

Hebt u voor mij een medicijn
Want ‘kwil on-onderbroken zijn”

De dokter zei: ”Juist deze kwaal
Is voor een stippellijn normaal

Het is met uw bestaan verweven
U moet er maar mee leren leven”

Hij ging in dienst bij de marine
En wist daar strepen te verdienen.

Hij is nu streep- streep- stippel-lijn
En doet zo dienst als morsesein
*

Een remonstrantse zei in Ommen
Een puist of twee kan mij niet bommen
Toen op haar kont een bult ontstond
Toen hoorde God haar nochtans brommen

Wat de discussie heeft opgeleverd is wat ik zie als een variatie op het kwatrijn.
Perzisch kwatrijn. Tweevoudig metrum, eerste regel eindigt op een plaatsnaam, in de derde regel een robuust binnenrijm.

Bas, ik hecht eraan dat limericks een drievoudig metrum hebben:

Een limerickschrijver te Chaam
geniet thans een dubbele faam.
Van één regel minder heeft niemand echt hinder.
Dus schrijft hij als Omar Khayyam.

Bas, ik hecht eraan dat limericks een drievoudig metrum hebben:

Een limerickschrijver te Chaam
geniet thans een dubbele faam.
Van één regel minder heeft niemand echt hinder.
Dus schrijft hij als Omar Khayyam.

Beste Niels, de mening dat een vormvast gedicht zonder konsekwenties in een andere opmaak geschreven kan worden, deel ik niet. Bovenstaande vers is een Limerick in een verkeerde opmaak. En daardoor geen Limerick meer.

Mijn vers is geen Limerick maar een variatie op het kwatrijn. ( zoals er zovele variaties op het sonnet zijn bedacht. )
Het is een Perzisch kwatrijn. Tweevoudig metrum, eerste regel eindigt op een plaatsnaam, in de derde regel een robuust binnenrijm.

Binnenpretje
Het binnenpretje groeit, het moet en zal ontsnappen
als glim- of schaterlach, als gulle lach of slappe.
Hoe het ter wereld komt, of het dan snort of gromt,
hangt af van hoe het gaat met drank en moppen tappen.

Bas, vooruit dan, een alexandrijn-limerick

Oké, kan ook.

Maar Kees Stip was ons voor;

De bond voor geboortevermijding
kwam krachten te kort in de leiding
een dame sprak toen ik wil het wel doen
maar 'k ben in verwachte verblijding

Geestige limerick van Kees Stip
Nog een alexandrijn-limerick, vrij naar Vondel

WK 2018
Het hemelsche gerecht heeft zich ten lange lesten
Erbarremt over my en mijn benaeuwde vesten
En arme burgery, want wy zijn er niet by
En zulks dunkt my togh wel voor iegelyk het besten.