Beste afbakkers,
Het Vrije Vers heeft weer aangeknoopt met een oude traditie. Twee weken lang regende het hier weerspreuken... of dat leken het toch te zijn. Ik heb er erg van genoten en dank iedereen van harte voor de vele spitsvondige bijdragen!
Door de wel érg rijke oogst is het helaas ondoenbaar om alle bijdragen één voor één te behandelen. Daarom geef ik hier een selectie van de inzendingen die ik het aller-allerleukste vond. De eervolle vermeldingen gaan naar (in chronologische volgorde):
* Wim Meyles zet ons meteen met de voetjes op de grond. Hecht niet teveel geloof aan al die spreuken, want:
Bij ons doet april
elk jaar wat hij wil.
Dit geldt ook aangaande
de andere maanden.
* Hendrikje wist haar weerspreuk met chururgische precisie uit het beroemde gedicht van Marsman te puren:
Herinnering aan Hollansche regen (knipoog naar HM)
Wanneer de zon laag hangt en traag
In grijze veelkleurige damp wordt gesmoord
Dan wordt ongetwijfeld vandaag
In alle gewesten het water gehoord
* Riet kwam met deze gevatte wijsheid:
Komt de bliksem na de donder
Kun je spreken van een wonder
* Deze spreuk van Remko vond ik erg mooi geschreven én humoristisch (al kostte het me wat moeite aan de verleiding te weerstaan om "cumulonimbuswolk" als een OB-woord te lezen!):
Eén cumulonimbuswolk aan de strakke blauwe hemel
Geeft een zeker dichtersvolk stof tot eindeloos gezemel
* Louise stoeit met een Engels gezegde:
Regent het katten en honden
Bent U waarschijnlijk in Londen
* Frits kwam met deze heerlijk dubbelzinnige spreuk:
Schijnt 's nachts de zon en kraait de haan
Dan maakt het wijf haar man te schand
Want Satan ploegt diens beste land
En zij wijst hem de zaaivoor aan
* Maarten zette ons met deze spreuk helemaal op het verkeerde been in regel één. Een hele leuke en stoute vondst:
Als in het nieuwe jaar de vorst niet komen wil
Geeft Máxima hem snel zo'n kleine blauwe pil
Rest me nog de lastige taak een opvolger aan te duiden. Ik voel me als een kind in een snoepwinkel - zoveel verleidelijke keuzes! Maar er kan maar één winnaar zijn. Na rijp beraad kies ik voor de lekker archaïsche, dubbelzinnige spreuk van Frits. Proficiat!