Ik heb pas een gedicht gemaakt, waarvan ik het idee heb dat het een zo voordehandliggende vorm is, dat het wel een naam zal hebben.
Ik kan echter nergens echt bruikbare informatie vinden, anders dan wat vrij onvolledige standaardtekstjes, en ik weet ook niet goed hoe ik zoeken moet, omdat ik niet alle termen ken.

Het gedicht:

Hoge bomen aan het water
neigen zwijgend in de wind.

Donk're bossen, wijdse heiden,
liggen stiller, zonder zon.

Regen veegt verstoorde sporen
van de langbegane laan.

Stormen vormen kwade dagen,
kraaien waaien uit hun huid.

Oude houten kromgetrokken
struiken buigen tot de grond.

Grijze zwijnen, samengaande,
zoeken voedsel als het kan.

Op de grond, de vele beestjes
zijn verscheiden, afgemat.

Witte vissen onder golven,
in de kilte trager gaand.

Buiten luiden gakgezangen,
tomen vogels trekken weg.

Langverwachte keuren kleuren
maken blaad'ren wondermooi.

Voel de koelte van de nachten,
binnen is het heerlijk weer.

Lekker herfstig zijn de tijden,
witte winter gonst z'n komst.


De verzen bestaan dus uit 3 ditrocheeën en één versvoet die blijkbaar niet eens een naam heeft (-u-)?
Die techniek van klinkerrijmende ditrocheeën, dat zal toch ook wel een naam hebben?
En de hele versvorm lijkt me toch ook niet "nieuw", maar in alle standaardtekstjes over dichtvormen kan ik weinig concreets hierover terugvinden.
Dus mijn vraag is eigenlijk: wie kan hier meer over zeggen?

Benaming voor een trocheïsche dipodie, d.w.z. een eenheid van twee trocheeën.Wiki.

En dat is het voor mij, een trocheeïsch vers. Het 'loopt' uitstekend door de consequent toegepaste versvoet. Zonder eindrijm, dus een zg. blank vers. Vorm? Geen idee, maar ongetwijfeld meldt zich een erudiet forumlid. Overigens vind ik het knappe prestatie, dat klinkerrijm, maar het maakt voor mij het gebrek aan eindrijm niet goed. Meer iets voor kenners, mogelijk zelfs voor KENNERS.

Dag FvT,

Allereerst welkom

Volgens de gangbare indeling is dit een viervoetige trocheus. De ditrocheus is in de Nederlandse poëzie niet gebruikelijk, en ook in de overige Europese tradities niet(voor zover ik weet).
De oneven regels zijn 4 complete trocheeën, de even regels eindigen met een incomplete trocheus. Die telt toch als versvoet, omdat de beklemtoonde lettergreep aanwezig is.
(Nog even over de viervoetige trocheus. Drs.P noemde die ooit drammerig. Dat snap ik wel, maar ik heb - misschien wel vanwege het drammerige - een zwak voor dit metrum, dat we ook kennen van de house: Hakken hakken hakken hakken/Hakken hakken hakken hakken)

Zoals Bas ook al zei, is dit een blank vers: er is wel metrum maar geen eindrijm.
Toch doet dat je te kort, want in de ditrocheeën komt binnen-assonantie voor. Dat lijkt me nog een hele klus om voor elkaar te krijgen. Kortom een geslaagd gedicht, proficiat.

Of het een naam heeft waag ik te betwijfelen, maar misschien dat een ander forumlid meer weet.

Twee puntjes:
- regel 3: weidse (dus niet wijdse)
- regel 20: wondermooi is de enige ditrocheus zonder binnenrijm.

Niels

Bedankt voor de antwoorden.
Niels Blomberg schreef : Ach ja, wijds, één van mijn standaardfouten, waar ik dan zelfs nog overheen kijk als ik hem (weer eens) gemaakt heb...
De twee o-klanken in regel 20 zijn wel hetzelfde, alleen de lengte verschilt. Dat vond ik aanvaardbaar, omdat die laatste lettergreep voor mij toch al de neiging heeft om iets langer te worden.

Ik heb er ook nog voor gezorgd dat alle onbeklemtoonde lettergrepen een sjwa of u bevatten. Wat me net niet gelukt is, is zorgen dat alle ditrocheeën in een vers een verschillende klinker hebben, bij een aantal wordt één klinker tweemaal gebruikt. Nou ja, perfectie is eigenlijk ook maar saai, toch?

Verdorie, ik had dat van die sjwa's gemist.

Hoe dan ook, je toont mooi aan dat ambachtelijk vormvast dichten prima mogelijk is zonder eindrijm. Dat mag ook wel eens gezegd worden op Het Vrije Vers.

Ik bedacht me dat deze versvorm dus eigenlijk een ditrocheïsch klinkerrijmende octatrocheus is.
Alhoewel een achtgetakte binnenklinker misschien toepasselijker is...

Er is inderdaad misschien te vaak een streven om iets toch nog eindrijmend te maken, ik heb me daar zelfs toe laten verleiden in:

ACRostichons bedenken,
CROyabel, wordt verwacht:
ROSaria van woorden,
OSTentatief gebracht.
STIpt de vorm te volgen,
TICket naar grote eer;
ICHnogram van een auteur,
CHOreografie van meer.
HONneurs waar te maken,
ONAf of niet perfect;
NAChtenlang weer aan ’t werk:
ACRostichons bedenken.

Dit is zoiets als een acro-penacro-penpenacrostichon?
En ja, die niet-rijmende regel met 'niet perfect' staat daar expres zo.

Beetje 'woordgolf'.

FvT, gefeliciteerd met je publicatie op de voorpagina.
Je drievoudige achrostichon zou daar ook niet misstaan

Oh, dat had ik nog niet eens gezien...
Wel leuk.

FvT schreef : Nou ja, zo bedoel ik het nou ook weer niet. Op Het Vrije Vers is eindrijm de norm en dat vind ik ook goed. Soms plaatst er iemand een geheel vrij vers en dat is dan toch minder op zijn plaats, hoe mooi soms ook.

Tegenover vrij vers staat vormvast vers. Hoe wel de meeste vormvaste verzen inderdaad rijmen, is de categorie wel ruimer. Men denke aan blanke verzen: wel metrum, geen rijm.
Of alle niet-rijmende vormvaste verzen thuishoren op Het Vrije Vers waag ik te betwijfelen, maar de jouwe m.i. wel.