Dank Frits voor jouw duit in het zakje. Ja, ik heb de discussie gevolgd, vandaar de vraag.
Voor het sonnet Zelfkant lost de term Engels dubbelrijm niets op. Vestdijks rijmwoorden, resp. halfland'lijkheid - rijdt - slijt - eenzaamheid - blekerij - bevrijd gaan allemaal uit van een voldoende klemtoon op de [-eid]-klank om het sonnet volledig in vijfvoetige jambes te laten zijn. Met rijk rijm en zelfs assonantie-rijm (blekerij). Is dat fraai? Vestdijk vond zelf blijkbaar van wel.
Voor wat betreft Ss XX verwijst Remko naar Engels dubbelrijm. En ik denk dat hij gelijk heeft dat halfland'lijkheid en de geopperde rijmwoorden (zoals bijv. afstand'lijkheid, vijand'lijkheid, schand'lijk feit, ingewand'lijkheid, buitenhuwlijksband'lijkheid) onder die definitie vallen: Ze rijmen met de klank [-an] en het staartje d'lijkheid is steeds hetzelfde, met tweede klemtoon op -heid. Degelijkheid valt er idd niet onder (maar die zat ook niet is Ss XX).
Is Engels dubbelrijm fraai en kan het een volwaardige plaats innemen in het Nederlandstalige light verse? Hier op deze site is er alvast een heel samenwerksonnet omheen geschreven. Uiteindelijk best een grappig sonnet. Ikzelf moest er erg aan wennen (een draak van een woord vond ik het eerst). Maar ach, mijn eerste slok wijn vond ik ook maar niks.