My Lai. Hij zit nog diep in mijn geheugen
Die foto van dat naakte, schreeuwend kind
Die mij dan met het heden weer verbindt
IS, Irak en heel die grote leugen
Nog steeds willen de mensen maar niet deugen
Daarom zijn er miljoenen op de vlucht
En in Europa weert men zich geducht:
De taal is goed, de opvang wil niet vleugen
Dan zie ik nóg een foto in mijn geest
Een jochie van wellicht een vijftal jaren
Daar op dat strand, daar bij die zachte baren
Waarom, mijn god, is hij daar ooit geweest…?
Na eeuwen heeft de mens nog niets geleerd
Door godsdienst of veel geld nog steeds verteerd
